Psalmet 44
1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
“For the leader of the music. A psalm of the sons of Korah.” O God! we have heard with our ears, Our fathers have told us, What deeds thou didst in their days, In the days of old.
2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
With thine own hand didst thou drive out the nations, And plant our fathers; Thou didst destroy the nations, And cause our fathers to flourish.
3 ës sate, sepse të pëlqenin.
For not by their own swords did they gain possession of the land, Nor did their own arms give them victory; But thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance; For thou didst favor them!
4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
Thou art my king, O God! O send deliverance to Jacob!
5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
Through thee we may cast down our enemies; Through thy name we may trample upon our adversaries!
6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
I trust not in my bow, Nor can my sword save me.
7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
But it is thou only who savest us from our enemies, And puttest to shame those who hate us!
8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
In God will we glory continually; Yea, we will praise thy name for ever! (Pause)
9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
Yet now thou hast cast us off, and put us to shame; Thou goest not forth with our armies.
10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
Thou makest us turn back from the enemy, And they who hate us make our goods their prey.
11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
Thou makest us like sheep destined for food, And scatterest us among the nations.
12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
Thou sellest thy people for nought, And increasest not thy wealth by their price.
13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
Thou makest us a reproach to our neighbors, A scorn and a derision to those who are around us.
14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
Thou makest us a byword among the nations, And causest the people to shake their heads at us.
15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
My ignominy is continually before me, And shame covereth my face,
16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
On account of the voice of the scoffer and the reviler, And on account of the enemy and the avenger.
17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
All this hath come upon us; Yet have we not forgotten thee, Nor have we been false to thy covenant.
18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
Our hearts, have not wandered from thee, Nor have our feet gone out of thy path;
19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
Though thou hast crushed us in a land of jackals, And covered us with thick darkness.
20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
If we had forgotten the name of our God, Or stretched forth our hands to a strange God,
21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
Surely God would search it out; For he knoweth the secrets of the heart.
22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
But for thy sake we are killed all the day; We are counted as sheep for the slaughter.
23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
Awake! why sleepest thou, O Lord? Arise! cast us not off for ever!
24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
Wherefore dost thou hide thy face, And forget our affliction and oppression?
25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
Our soul is bowed down to the dust; Our body cleaveth to the earth.
26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.
Arise, O thou, our strength! And deliver us, for thy mercy's sake!
