Psalmet 44
1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
TO THE OVERSEER. AN INSTRUCTION OF THE SONS OF KORAH. O God, we have heard with our ears, Our fathers have recounted to us, The work You worked in their days, In the days of old.
2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
You, [with] Your hand, have dispossessed nations. And You plant them. You afflict peoples, and send them away.
3 ës sate, sepse të pëlqenin.
For they did not possess the land by their sword, And their arm did not give salvation to them, But Your right hand, and Your arm, And the light of Your countenance, Because You had accepted them.
4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
You [are] He, my King, O God, Command the deliverances of Jacob.
5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
By You we push our adversaries, By Your Name we tread down our withstanders,
6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
For I do not trust in my bow, And my sword does not save me.
7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
For You have saved us from our adversaries, And You have put to shame those hating us.
8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
In God we have boasted all the day, And we thank Your Name for all time. (Selah)
9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
In anger You have cast off and cause us to blush, And do not go forth with our hosts.
10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
You cause us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.
11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
You make us food like sheep, And You have scattered us among nations.
12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
You sell Your people—without wealth, And have not become great by their price.
13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
You make us a reproach to our neighbors, A scorn and a reproach to our surrounders.
14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
You make us an allegory among nations, A shaking of the head among peoples.
15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face has covered me.
16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.
17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
All this met us, and we did not forget You, Nor have we dealt falsely in Your covenant.
18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
We do not turn our heart backward, Nor turn aside our step from Your path.
19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
But You have struck us in a place of dragons, And cover us over with death-shade.
20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
If we have forgotten the Name of our God, And spread our hands to a strange God,
21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
Does God not search this out? For He knows the secrets of the heart.
22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
Surely, for Your sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.
23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
Stir up—why do You sleep, O Lord? Awake, do not cast us off forever.
24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
Why do You hide Your face? You forget our afflictions and our oppression,
25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
For our soul has bowed to the dust, Our belly has cleaved to the earth.
26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.
Arise, a help to us, And ransom us for your kindness’ sake.
