Psalmet 44
1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
Unto the end, for the sons of Core, to give understanding. We have heard, O God, with our ears: our fathers have declared to us, The work, thou hast wrought in their days, and in the days of old.
2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
Thy hand destroyed the Gentiles, and thou plantedst them: thou didst afflict the people and cast them out.
3 ës sate, sepse të pëlqenin.
For they got not the possession of the land by their own sword: neither did their own arm save them. But thy right hand and thy arm, and the light of thy countenance: because thou wast pleased with them.
4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
Thou art thyself my king and my God, who commandest the saving of Jacob.
5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
Through thee we will push down our enemies with the horn: and through thy name we will despise them that rise up against us.
6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
For I will not trust in my bow: neither shall my sword save me.
7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
But thou hast saved us from them that afflict us: and hast put them to shame that hate us.
8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
In God shall we glory all the day long: and in thy name we will give praise for ever.
9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
But now thou hast cast us off, and put us to shame: and thou, O God, wilt not go out with our armies.
10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
Thou hast made us turn our back to our enemies: and they that hated us plundered for themselves.
11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
Thou hast given us up like sheep to be eaten: thou hast scattered us among the nations.
12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
Thou hast sold thy people for no price: and there was no reckoning in the exchange of them.
13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
Thou hast made us a reproach to our neighbours, a scoff and derision to them that are round about us.
14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
Thou hast made us a byword among the Gentiles: a shaking of the head among the people.
15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
All the day long my shame is before me: and the confusion of my face hath covered me,
16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
At the voice of him that reproacheth and detracteth me: at the face of the enemy and persecutor.
17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
All these things have come upon us, yet we have not forgotten thee: and we have not done wickedly in they covenant.
18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
And our heart hath not turned back: neither hast thou turned aside our steps from thy way.
19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
For thou hast humbled us in the place of affliction: and the shadow of death hath covered us.
20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
If we have forgotten the name of our God, and if we have spread forth our hands to a strange god:
21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
Shall not God search out these things: for he knoweth the secrets of the heart.
22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
Because for thy sake we are killed all the day long: we are counted as sheep for the slaughter.
23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
Arise, why sleepest thou, O Lord? arise, and cast us not off to the end.
24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
Why turnest thou face away? and forgettest our want and our trouble?
25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
For our soul is humbled down to the dust: our belly cleaveth to the earth.
26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.
Arise, O Lord, help us and redeem us for thy name’s sake.
