Psalmet 44

1 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

Unto the end. To the sons of Korah, toward understanding. We have heard, O God, with our own ears. Our fathers have announced to us the work that you wrought in their days and in the days of antiquity.

2 Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

Your hand dispersed the Gentiles, and you transplanted them. You afflicted a people, and you expelled them.

3 ës sate, sepse të pëlqenin.

For they did not take possession of the land by their sword, and their own arm did not save them. But your right hand and your arm, and the light of your countenance did so, because you were pleased with them.

4 Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

You yourself are my king and my God, who commands the salvation of Jacob.

5 Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

With you, we will brandish a horn before our enemies; and in your name, we will spurn those rising up against us.

6 Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

For I will not hope in my bow, and my sword will not save me.

7 Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

For you have saved us from those who afflict us, and you have bewildered those who hate us.

8 Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

In God, we will give praise all day long; and in your name, we will confess forever.

9 Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

But now, you have rejected and bewildered us, and you will not go forth with our armies, O God.

10 Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

You have turned our back to our enemies, and those who hated us have plundered for themselves.

11 Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

You have given us over like sheep for food. You have scattered us among the Gentiles.

12 Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

You have sold your people without a price, and no great number was exchanged for them.

13 Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

You have set us as a disgrace to our neighbors, a scoff and a derision to those who are around us.

14 Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

You have set us as a parable among the Gentiles, a shaking of the head among the peoples.

15 Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

All day long my shame is before me, and the confusion of my face has covered me,

16 për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

before the voice of the reproacher and the commentator, before the face of the adversary and the pursuer.

17 Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

All these things have come upon us, yet we have not forgotten you, and we have not acted unjustly in your covenant.

18 Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

And our heart has not turned back. And you have not diverted our steps from your way.

19 por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

For you humbled us in a place of affliction, and the shadow of death has covered us.

20 Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

If we have forgotten the name of our God, and if we have extended our hands to a foreign god,

21 a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

will not God find this out? For he knows the secrets of the heart.

22 Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

For, because of you, we are being killed all day long. We are considered as sheep for the slaughter.

23 Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

Rise up. Why do you fall asleep, O Lord? Rise up, and do not reject us in the end.

24 Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

Why do you turn your face away, and why do you forget our needfulness and our tribulation?

25 Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

For our soul has been humbled into the dust. Our belly has been bound to the earth.

26 Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.

Rise up, O Lord. Help us and redeem us, because of your name.