Psalmet 40

1 Unë kam pritur me ngulm dhe me durim Zotin, dhe ai u përkul mbi mua dhe dëgjoi britmën time.

Давут язған күй: — Пәрвәрдигарға тәлмүрүп, күттүм, күттүм; У маңа егилип пәрядимни аңлиди.

2 Më nxorri jashtë një grope shkatërrimi, nga balta e moçalit, i vendosi këmbët e mia mbi një shkëmb dhe i ka bërë të qëndrueshme hapat e mia.

У мени һалакәт орикидин, Шундақла патқақ лайдин тартивалди, Путлиримни уюлташ үстигә турғузуп, Қәдәмлиримни мустәһкәм қилди.

3 Ai vuri në gojën time një kantik të ri për të lëvduar Perëndinë tonë; shumë njerëz kanë për ta parë këtë, do të dridhen dhe do t’i besojnë Zotit.

У ағзимға йеңи нахша-мунаҗатни, Йәни Худайимизни мәдһийиләшләрни салди; Нурғун хәлиқ буни көрүп, қорқиду, Һәм Пәрвәрдигарға тайиниду.

4 Lum ai njeri që i beson Zotit dhe nuk u drejtohet krenarëve dhe as atyre që marrin rrugë të keqe duke u dhënë pas gënjeshtrës.

Тәкәббурлардин ярдәм издимәйдиған, Ялғанчилиққа езип кәтмәйдиған, Бәлки Пәрвәрдигарни өз таянчиси қилған киши бәхитликтур!

5 O Zot, Perëndia im, të shumta janë mrekullitë që ke bërë, dhe askush nuk mund të numërojë gjërat që ke menduar për ne. Po të duhej t’i shpallja dhe t’i tregoja, do të ishin tepër për t’i radhitur.

И Пәрвәрдигар Худайим, Сениң биз үчүн қилған карамәтлириң вә ой-нийәтлириңни барғансери көпәйтип, сан-санақсиз қилғансән, Кимму уларни бир-бирләп һесаплап Өзүңгә [рәхмәт қайтуруп] болалисун! Уларни сөзләп баштин-ахир баян қилай десәм, Уларни санап түгитиш мүмкин әмәс.

6 Ti nuk kënaqesh as me flijime as me oferta; më ke shpuar veshët. Ti nuk ke kërkuar as olokauste as flijime për mëkatin.

Нә қурбанлиқ, нә аш һәдийәләр Сениң тәләп-арзуюң әмәс, Бирақ Сән маңа [сәзгүр] қулақларни ата қилдиң; Нә көйдүрмә қурбанлиқ, нә гуна қурбанлиғини тәләп қилмидиң;

7 Atëherë unë thashë: “Ja, po vij. Në rrotullin e librit shkruhet për mua.

Шуңа җавап бәрдимки — «Мана мән кәлдим!» — дедим. Орам язма дәстурда мән тоғрилиқ пүтүлгән: —

8 Perëndia im, unë gëzohem kur zbatoj vullnetin tënd dhe ligji yt është në zemrën time”.

«Худайим, Сениң көңлүңдики ирадәң мениң хурсәнлигимдур; Сениң Тәврат қанунуң қәлбимгә пүтүклүктур».

9 E shpalla drejtësinë tënde në kuvendin e madh; ja, unë nuk i mbaj buzët të mbyllura, o Zot, ti e di këtë.

Бүйүк җамаәт арисида туруп мән һәққанийлиқни җакалидим; Мана буларни өзүмдә қилчә елип қалғум йоқтур, И Пәрвәрдигар, Өзүң билисән.

10 Nuk e kam fshehur drejtësinë tënde në zemrën time; kam shpallur besnikërinë tënde dhe shpëtimin tënd; nuk e kam fshehur mirësinë tënde as të vërtetën tënde para kuvendit të madh.

Һәққанийлиғиңни қәлбимдә йошуруп жүрмидим; Вападарлиғиңни вә ниҗатлиғиңни җакалидим; Өзгәрмәс муһәббитиң вә һәқиқитиңни бүйүк җамаәткә һеч йошурмастин баян қилдим.

11 Mos më moho, o Zot, mëshirën zemërbutë; mirësia jote dhe e vërteta jote më mbrofshin gjithnjë.

И Пәрвәрдигар, меһриванлиқлириңни мәндин айимиғайсән; Өзгәрмәс муһәббитиң вә һәқиқитиң һәрдайим мени сақлиғай!

12 Sepse të këqija të panumërta më rrethojnë; paudhësitë e mia më kanë zënë dhe nuk mund të shikoj; janë më të shumta se flokët e kokës sime, dhe zemra po më ligështohet.

Чүнки сансиз күлпәтләр мени оривалди; Қәбиһликлирим мени бесивелип, көрәлмәйдиған болдум; Улар бешимдики чечимдин көп, Җасаритим түгишип кәтти.

13 Prano, o Zot, të më çlirosh. O Zot, nxito të më ndihmosh.

Мени қутқузушни тоғра тапқайсән, и Пәрвәрдигар! И Пәрвәрдигар, тез келип, маңа ярдәм қилғайсән!

14 U turpërofshin dhe u pështjellofshin ata që duan të shkatërrojnë jetën time. Rënçin poshtë të mbuluar nga turpi ata që gëzohen me fatkeqësitë e mia.

Мениң һаятимға чаң салмақчи болғанлар бирақла йәргә қаритилип рәсва қилинсун; Мениң зийинимдин хурсән болғанлар кәйнигә яндурулуп шәрмәндә болғай.

15 U trëmbshin për turp të tyre ata që më thonë: “Ah, ah...!”.

Мени: — «Ваһ! Ваһ!» дәп мәсқирә қилғанлар өз шәрмәндилигидин алақзадә болуп кәтсун!

16 U gëzofshin dhe ngazëllofshin te ti të gjithë ata që të kërkojnë, ata që duan shpëtimin tënd thënçin: “Lëvduar qoftë Zoti”.

Бирақ Сени издигүчиләрниң һәммиси Сәндә шатлинип хошал болғай! Ниҗатлиғиңни сөйгәнләр һемишә: «Пәрвәрдигар улуқлансун» дейишкәй!

17 Sa për mua, unë jam i varfër dhe nevojtar, por Zoti kujdeset për mua. Ti je mbështetja ime dhe çlirimtari im; Perëndia im, mos u vono.

Мән езилгән һәм йоқсул болсамму, Бирақ Рәб йәнила мени яд етиду; Сән мениң Ярдәмчим, мениң азат қилғучим; И Худайим, кечикмәй кәлгәйсән!