Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

En psalm av David; till åminnelse.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

HERRE, straffa mig icke i din förtörnelse, och tukta mig icke i din vrede.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Ty dina pilar hava träffat mig, och din hand drabbar mig.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Det finnes intet helt på min kropp för din vredes skull, intet helbrägda i mina ben för min synds skull.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Ty mina missgärningar gå mig över huvudet; såsom en svår börda äro de mig för tunga.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Mina sår stinka och flyta för min dårskaps skull.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

Jag går krokig och mycket lutande; hela dagen går jag sörjande.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Ty mina länder äro fulla av brand, och intet helt finnes på min kropp.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Jag är vanmäktig och illa sönderslagen; jag klagar för mitt hjärtas jämmers skull.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Herre, du känner all min trängtan, och min suckan är dig icke fördold.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Mitt hjärta slår häftigt, min kraft har övergivit mig; mina ögons ljus, också det är borta.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Mina vänner och fränder hålla sig fjärran ifrån min plåga, och mina närmaste hava ställt sig långt ifrån.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Snaror lägga de ut, som stå efter mitt liv, och de som söka min ofärd tala vad fördärvligt är; på svek tänka de hela dagen.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Men jag är lik en döv, som intet hör, och lik en stum, som icke upplåter sin mun;

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

ja, jag är lik en man som intet hör, och som icke har något gensvar i sin mun.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

Se, på dig, HERRE, hoppas jag; du skall svara, Herre, min Gud.

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Ty jag fruktar att de annars få glädja sig över mig, att de skola förhäva sig över mig, när min fot vacklar.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Ty jag är nära att falla, och min plåga är alltid inför mig;

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

ja, jag måste bekänna min missgärning, och jag sörjer över min synd.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Men mina fiender få leva och äro mäktiga, och många äro de som hata mig utan sak,

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

de som löna gott med ont, och som stå mig emot, därför att jag far efter det goda.

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Övergiv mig icke, HERRE; min Gud, var icke långt ifrån mig. Skynda till min hjälp, Herre, du min frälsning.