Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

Psalm Davidov za spomin. Gospod, v srdu svojem ne dólži me, in v togoti svoji ne pokôri me.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

Ker pušice tvoje so zasajene v mé, in nadme si spustil roko svojo.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Nič celega ni na mesu mojem zavoljo srdú tvojega; mirú ni v mojih kostéh zavoljo greha mojega.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Ker krivice moje presezajo glavo mojo, kakor težko breme; pretežke so, da bi jih prenašati mogel.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Segnjile so in usmradile se bule moje, zavoljo nespameti moje.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Mučim se, krivim se presilno, ves dan pohajam v črni obleki.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

Ker drob moj je poln prisada, tako da ni nič celega na mesu mojem.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Oslabljen sem in potrt presilno; tulim od stokanja svojega srca.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Gospod, pred teboj je vse hrepenenje moje; in zdihovanje ni ti skrito.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Srce moje utriplje, zapušča me moja krepost, in luč mojih očî, tudi one niso v moji oblasti.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Prijátelji moji in bližnji moji stojé nadlogi moji nasproti, in sorodniki moji stojé od daleč.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Stavijo pa zanke, kateri iščejo duše moje: in kateri iščejo hudega meni, govoré nadloge in izmišljajo ves dan zvijače.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Jaz pa jih ne slišim kakor gluh, in kakor nem ne odprem svojih ust.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Ampak sem kakor ón, ki ne sliši, in kateremu ní dokazov v ustih.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

Ker tebe čakam, Gospod; da me ti uslišiš, Gospod, Bog moj.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

Ker pravim: Naj se ne radujejo nad menoj; ko omahuje noga moja, naj se ne povzdigujejo proti meni,

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Ako bodem jaz za omahnenje pripravljen, in bolečina moja bode vedno pred mano.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Ker krivico svojo oznanjam, skrbi me moj greh.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

Neprijatelji pa moji krepčajo se živi, in množijo se, kateri me sovražijo iz krivih vzrokov.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

In vračajoč hudo za dobro nasprotujejo mi, zato ker hodim za dobrim.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Ne zapústi me, Gospod, Bog moj; ne bivaj daleč od mene.

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Hiti na pomoč mojo, Gospod, blaginja moja!