Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

Oh Gospod, ne oštevaj me v svojem besu niti me ne karaj v svojem silnem nezadovoljstvu.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

Kajti tvoje puščice trdno tičijo v meni in tvoja roka me boleče pritiska.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Zaradi tvoje jeze na mojem mesu ni zdravja niti ni v mojih kosteh zaradi mojega greha nobenega počitka.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Kajti moje krivičnosti so presegle mojo glavo, kakor težko breme so zame pretežke.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Moje rane zaudarjajo in so okužene zaradi moje nespametnosti.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Zaskrbljen sem, silno sem sklonjen, ves dan hodim in žalujem.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

Kajti moja ledja so napolnjena z gnusno boleznijo in zdravja ni na mojem mesu.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Slaboten sem in boleče zlomljen, vpil sem zaradi nemira v svojem srcu.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Gospod, pred teboj je vse moje hrepenenje in moje stokanje ni skrito pred teboj.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Moje srce trepeta, moja moč me zapušča. Glede svetlobe mojih oči, je tudi ta odšla od mene.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Moji ljubi in moji prijatelji stojijo daleč stran od moje rane in moji sorodniki stojijo daleč stran.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Tudi tisti, ki mi strežejo po življenju, zame postavljajo zanke in tisti, ki iščejo mojo bolečino, govorijo pogubne stvari in si ves dan domišljajo prevare.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Toda jaz, kakor gluh človek, nisem slišal in bil sem nem človek, ki ne odpira svojih ust.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Tako sem bil človek, ki ne sliši in v čigar ustih ni opominov.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

Kajti vate zaupam, oh Gospod, ti boš uslišal, oh Gospod, moj Bog.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

Kajti rekel sem: » Usliši me, da se ne bi sicer veselili nad menoj. Ko moje stopalo zdrsuje, se poveličujejo proti meni.«

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Kajti pripravljen sem, da se zaustavim in moja bridkost je nenehno pred menoj.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Kajti oznanil bom svojo krivičnost, žalosten bom zaradi svojega greha.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

Toda moji sovražniki so živi in oni so močni, in tisti, ki me krivično sovražijo, so pomnoženi.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Tudi tisti, ki vračajo zlo za dobro, so moji nasprotniki, ker sledim stvari, ki je dobra.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Ne zapusti me, oh Gospod. Oh moj Bog, ne bodi daleč od mene.

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Podvizaj se, da mi pomagaš, oh Gospod, rešitev moje duše.