Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

Господе! Немој ме карати у гневу свом, нити ме наказити у јарости својој.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

Јер стреле Твоје устрелише ме, и рука ме Твоја тишти.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Нема здравог места на телу мом од гнева Твог; нема мира у костима мојим од греха мог.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Јер безакоња моја изађоше врх главе моје, као тешко бреме отежаше ми.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Усмрдеше се и загнојише се ране моје од безумља мог.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Згрчио сам се и погурио веома, сав дан идем сетан;

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

Јер сам изнутра пун огња, и нема здравог места на телу мом.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Изнемогох и веома ослабих, ричем од трзања срца свог.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Господе! Пред Тобом су све жеље моје, и уздисање моје није од Тебе сакривено.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Срце моје јако куца, остави ме снага моја, и вид очију мојих, ни њега ми нема.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Другови моји и пријатељи моји видећи ране моје одступише, далеко стоје ближњи моји.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Који траже душу моју намештају замку, и који су ми злу ради, говоре о погибли и по сав дан мисле о превари.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

А ја као глув не чујем и као нем који не отвара уста своја.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Ја сам као човек који не чује или нема у устима својим правдања.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

Јер Тебе, Господе, чекам, Ти одговарај за мене, Господе, Боже мој!

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

Јер рекох: Да ми се не свете, и да се не размећу нада мном, кад се спотакне нога моја.

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Јер сам готов пасти, и туга је моја свагда са мном.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Признајем кривицу своју, и тужим ради греха свог.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

Непријатељи моји живе, јаки су, и сила их има што ме ненавиде на правди.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Који ми враћају зло за добро, непријатељи су ми зато што сам пристао за добрим.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Немој ме оставити, Господе, Боже мој! Немој се удаљити од мене.

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Похитај у помоћ мени, Господе, Спаситељу мој!