Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!