Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

En salme av David; til ihukommelse. Herre, straff mig ikke i din vrede, og tukt mig ikke i din harme!

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

For dine piler har rammet mig, og din hånd er falt tungt på mig.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Det er intet friskt i mitt kjød for din vredes skyld, det er ingen fred i mine ben for min synds skyld.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

For mine misgjerninger går over mitt hode, som en tung byrde er de mig for tunge.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Mine bylder lukter ille, de råtner for min dårskaps skyld.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Jeg er kroket, aldeles nedbøiet; hele dagen går jeg i sørgeklær.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

For mine lender er fulle av brand, og det er intet friskt i mitt kjød.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Jeg er kold og stiv og aldeles knust, jeg hyler for mitt hjertes stønnen.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Herre, for ditt åsyn er all min lengsel, og mitt sukk er ikke skjult for dig.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Mitt hjerte slår heftig, min kraft har sviktet mig, og mine øines lys, endog det er borte for mig.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Mine venner og mine frender holder sig i avstand fra min plage, og mine nærmeste står langt borte.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Og de som står mig efter livet, setter snarer, og de som søker min ulykke, taler om undergang, og på svik tenker de den hele dag.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Og jeg er som en døv, jeg hører ikke, og som en stum, som ikke later op sin munn.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Ja, jeg er som en mann som ikke hører, og som ikke har motsigelse i sin munn.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

For til dig, Herre, står mitt håp; du skal svare, Herre min Gud!

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

For jeg sier: De vil ellers glede sig over mig; når min fot vakler, ophøier de sig over mig.

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

For jeg er nær ved å falle, og min smerte er alltid for mig.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

For jeg bekjenner min misgjerning, jeg sørger over min synd.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

Og mine fiender lever, er mektige, og mange er de som hater mig uten årsak.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Og de som gjengjelder godt med ondt, står mig imot, fordi jeg jager efter det gode.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Forlat mig ikke, Herre! Min Gud, vær ikke langt borte fra mig!

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Skynd dig å hjelpe mig, Herre, min frelse!