Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

Dāvida dziesma, par piemiņu. Kungs, nesodi mani Savā dusmībā, un nepārmāci mani Savā bardzībā.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

Jo Tavas bultas man ir iespiedušās, un Tava roka pār mani nolaidusies.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Nekādas veselības nav pie manas miesas caur Tavu dusmību, nekāda miera nav manos kaulos caur maniem grēkiem.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Jo mani noziegumi iet pāri pār manu galvu, kā grūta nasta tie man palikuši par daudz grūti.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Manas vātis smird un tek manas ģeķības dēļ.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Es eju salīcis un ļoti nospiests, cauru dienu es eju noskumis.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

Jo manas iekšas ir moku pilnas, nekādas veselības nav pie manas miesas.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Es esmu pavisam sastindzis un sasists, es kaucu savas sirds vaimanās.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Kungs, Tavā priekšā ir visa mana kārošana, un mana nopūšanās Tev nav apslēpta.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Mana sirds trīc, mans spēks mani atstājis, arī pat manu acu gaismiņas man vairs nav.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Mani mīļie un mani draugi stāv tālu nost no manas mocības, un mani tuvākie stāv no tālienes.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Un kas manu dvēseli meklē, liek man valgus, un kas manu nelaimi meklē, runā postu un izdomā viltību cauru dienu.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Bet es esmu kā kurls, kas nedzird, un kā mēms, kas neatver savu muti.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Un es esmu kā vīrs, kas nedzird, un kam mutē vārdu pretim nav.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

Jo es gaidu, Kungs, uz Tevi, Tu paklausīsi, Kungs, mans Dievs.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

Jo es sacīju: lai tie par mani nepriecājās; kad mana kāja šaubās, tad tie lai nelielās pret mani.

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Jo es esmu pie pašas krišanas un manas sāpes ir vienmēr manā priekšā.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Jo savu noziegumu es izsūdzu, un man ir bail manu grēku dēļ.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

Bet mani ienaidnieki dzīvo un ir vareni, un kas mani par nepatiesu ienīst, tie vairojās.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Un kas ļaunu par labu maksā, tie stāv man pretim, tāpēc ka es uz labu dzenos.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Neatstājies no manis, Kungs, mans Dievs! neesi tālu no manis nost,

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Steidzies man palīgā, Kungs, mana pestīšana!