Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

Salmo di Davide, da rammemorare SIGNORE, non correggermi nella tua indegnazione; E [non] castigarmi nel tuo cruccio.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

Perciocchè le tue saette son discese in me, E la tua mano mi si è calata addosso.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Egli non [vi è] nulla di sano nella mia carne, per cagione della tua ira; Le mie ossa non hanno requie alcuna, per cagion del mio peccato.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Perciocchè le mie iniquità trapassano il mio capo; [Sono] a guisa di grave peso, son pesanti più che io non posso portare.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Le mie posteme putono, e colano, Per la mia follia.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Io son tutto travolto e piegato; Io vo attorno tuttodì vestito a bruno;

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

Perciocchè i miei fianchi son pieni d'infiammagione; E non [vi è] nulla di sano nella mia carne.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Io son tutto fiacco e trito; Io ruggisco per il fremito del mio cuore.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Signore, ogni mio desiderio [è] nel tuo cospetto; Ed i miei sospiri non ti sono occulti.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Il mio cuore è agitato, la mia forza mi lascia; La luce stessa de' miei occhi non [è più] appo me.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

I miei amici ed i miei compagni se ne stanno di rincontro alla mia piaga; Ed i miei prossimi si fermano da lungi.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

E questi che cercano l'anima mia [mi] tendono delle reti; E quelli che procacciano il mio male parlano di malizie, E ragionano di frodi tuttodì.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Ma io, come [se fossi] sordo, non ascolto; E [son] come un mutolo che non apre la bocca.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

E son come un uomo che non ode; E [come uno] che non ha replica alcuna in bocca.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

Perciocchè, o Signore, io ti aspetto, Tu risponderai, o Signore Iddio mio.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

Perciocchè io ho detto: [Fa]' che non si rallegrino di me; Quando il mio piè vacilla, essi s'innalzano contro a me.

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Mentre son tutto presto a cadere, E la mia doglia [è] davanti a me del continuo;

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Mentre io dichiaro la mia iniquità, [E] sono angosciato per lo mio peccato;

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

I miei nemici vivono, e si fortificano; E quelli che mi odiano a torto s'ingrandiscono.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Quelli, [dico], che mi rendono mal per bene; Che mi sono avversari, in iscambio di ciò che ho [loro] procacciato del bene.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Signore, non abbandonarmi; Dio mio, non allontanarti da me.

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Affrettati al mio aiuto, O Signore, mia salute.