Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

Ein Psalm Davids, um in Erinnerung zu bringen. Jahwe, nicht in deinem Zorne strafe mich und nicht in deinem Grimme züchtige mich!

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

Denn deine Pfeile haben sich in mich herabgesenkt, und deine Hand fuhr herab auf mich.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

An meinem Leibe blieb nichts unversehrt infolge deines Grimms, nichts heil an meinen Gebeinen infolge meiner Sünde.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Denn meine Verschuldungen gehen über mein Haupt; wie eine schwere Last sind sie mir zu schwer.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Es stinken, es eitern meine Beulen infolge meiner Thorheit.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Ich bin überaus gekrümmt, gebeugt; immerfort gehe ich trauernd einher.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

Denn meine Lenden sind voll Brand, und an meinem Leibe blieb nichts unversehrt.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Ich bin überaus erstarrt und zerschlagen; ich stöhne lauter, als ein Löwe brüllt.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

O Herr, all' mein Begehren ist dir offenbar, und mein Seufzen ist dir nicht verborgen.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Mein Herz pocht heftig, meine Kraft hat mich verlassen; selbst meiner Augen Licht ist nicht bei mir.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Die mich liebten und mir freund waren, treten abseits bei meiner Pein, und die mir nahe standen, halten sich fern.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Und die mir nach dem Leben trachten, legten Schlingen, und die mein Unglück suchen, beschlossen Verderben und sinnen immerfort auf Trug.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Ich aber, gleich einem Tauben, höre nicht und bin wie ein Stummer, der seinen Mund nicht aufthut.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Ich ward wie einer, der nicht hört, in dessen Munde keine Widerrede ist.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

Denn auf dich, Jahwe, habe ich geharrt; du wirst erhören, Herr, mein Gott.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

Denn ich spreche: daß sie nur nicht über mich frohlocken! Da mein Fuß wankte, thaten sie groß wider mich.

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Denn ich bin des Hinfallens gewärtig, und mein Schmerz verläßt mich nie.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Denn meine Schuld muß ich bekennen, gräme mich wegen meiner Sünde.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

Aber zahlreich sind, die mich ohne Ursache anfeinden, und viel sind derer, die mich grundlos hassen.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Indem sie mir Gutes mit Bösem vergelten, befehden sie mich, dafür, daß ich dem Guten nachjage.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Verlaß mich nicht, Jahwe; mein Gott, sei nicht fern von mir!

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Eile mir zu Hilfe, Herr, mein Heil!