Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

Psaume de David. — Pour servir de mémorial. Éternel, ne me châtie pas, dans ta colère. Et ne me punis pas, dans ton courroux!

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

Car tes flèches m'ont atteint, Et ta main s'est appesantie sur moi.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Ton courroux n'a épargné aucune partie de mon corps; Mon péché ne laisse aucun répit à mon corps.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Car mes iniquités s'élèvent au-dessus de ma tête; Elles sont comme un lourd fardeau, trop pesant pour moi.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Mes plaies sont fétides et purulentes, A cause de mes égarements.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Je suis courbé, abattu jusqu'au dernier point; Je marche en habit de deuil tout le jour.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

Un feu ardent consume mes reins; Aucune partie de mon corps n'a été épargnée.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Je suis accablé et tout brisé; Je rugis dans le frémissement de mon coeur.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Seigneur, tous mes désirs sont devant toi, Et mes soupirs ne te sont point cachés.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Mon coeur palpite, ma force m'abandonne, Et la lumière même de mes yeux me fait défaut.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Mes amis, mes compagnons s'éloignent de ma plaie, Et mes proches se tiennent à distance.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Ceux qui en veulent à ma vie me tendent des pièges; Ceux qui cherchent ma perte tiennent des propos meurtriers; Ils ne songent qu'à dresser contre moi leurs embûches.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Mais moi, comme un sourd, je n'entends pas; Comme un muet, je n'ouvre pas la bouche.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Je suis comme un homme qui n'entend pas. Et qui n'a point de réplique sur les lèvres.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

C'est en toi, ô Éternel, que je mets mon espérance: Tu m'exauceras, ô Seigneur, mon Dieu!

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

J'ai dit: Ne permets pas qu'ils triomphent à mon sujet. Ceux qui me traitent avec mépris, quand mon pied chancelle!

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Car je suis près de tomber. Et ma douleur est toujours devant moi.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Je confesse mon iniquité; Je suis dans la crainte, à cause de mon péché.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

Cependant, mes ennemis sont pleins de vie et de force; Ceux qui me haïssent sans motif sont nombreux,

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Et, me rendant le mal pour le bien. Ils se font mes adversaires, parce que je m'attache au bien.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Ne m'abandonne pas, ô Éternel! Mon Dieu, ne t'éloigne pas de moi!

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Hâte-toi, viens à mon secours. Seigneur, toi qui es ma délivrance!