Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

Psaume de David. Pour la Commémoration. Eternel, ne me réprimande pas dans ton irritation, ne me châtie pas dans ton courroux.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

Car tes flèches m’ont transpercé, et ta main s’est appesantie sur moi.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Ta colère n’a laissé rien d’intact dans mon corps, mes péchés ont banni la paix de mes membres.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Car mes fautes ont monté par-dessus ma tête; comme un gros poids, elles pèsent lourdement sur moi.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Mes plaies sont fétides, putréfiées, par suite de mon égarement.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Je suis tordu, affaissé outre mesure; tout le temps, je marche voilé de tristesse,

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

car mes entrailles sont toutes malades d’inflammation; nulle partie saine en mon corps.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Je suis épuisé, abattu au dernier point, je pousse des cris dans la violente agitation de mon cœur.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Seigneur, tout ce que je souhaite t’est connu; mes soupirs ne t’échappent point.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Mon cœur palpite violemment, ma vigueur m’a abandonné, même la lumière de mes yeux me fait défaut.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Mes amis, mes compagnons se tiennent à l’écart de mon mal, mes proches demeurent à distance.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Ceux qui en veulent à ma vie me dressent des embûches, ceux qui cherchent mon malheur disent des paroles meurtrières, méditent des perfidies toute la journée.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Pourtant, moi, tel un sourd, je n’entends point, je suis comme un muet qui n’ouvre pas la bouche.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Oui, je me comporte comme un homme qui n’entend pas, et qui n’a pas de répliques sur les lèvres.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

C’Est que je tourne mon attente vers toi; et, toi, tu m’exauceras, Seigneur, mon Dieu.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

C’Est que je me dis: "Ils pourraient se réjouir de moi, faire les fiers à mon endroit, en voyant chanceler mes pas!"

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Ne suis-je point désigné à la ruine? Mon mal n’est-il pas toujours là, sous mes yeux?

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Car il faut que je confesse mon iniquité; je suis alarmé de mon péché,

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

alors que mes ennemis ont une grande puissance de vie; nombreux sont ceux qui me haïssent sans cause,

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

et qui, rendant le mal pour le bien, me molestent pour me récompenser de poursuivre le bien.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Ne me délaisse pas, ô Eternel! Mon Dieu, ne te tiens pas éloigné de moi.

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Hâte-toi de me secourir, Seigneur, qui es mon protecteur.