Psalmet 38
1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.
Daavidin virsi; syntiä tunnustettaessa. Herra, älä rankaise minua vihassasi, älä kiivastuksessasi kurita minua.
2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.
Sillä sinun nuolesi ovat uponneet minuun, sinun kätesi painaa minua.
3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.
Ei ole lihassani tervettä paikkaa sinun vihastuksesi tähden eikä luissani rauhaa minun syntieni tähden.
4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.
Sillä minun pahat tekoni käyvät pääni ylitse, niinkuin raskas kuorma ne ovat minulle liian raskaat.
5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.
Minun haavani haisevat ja märkivät minun hulluuteni tähden.
6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,
Minä käyn kumarassa, aivan kyyryssä, kuljen murheellisena kaiken päivää.
7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.
Sillä minun lanteeni ovat polttoa täynnä, eikä ole lihassani tervettä paikkaa.
8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.
Minä olen voimaton ja peräti runneltu, minä parun sydämeni tuskassa.
9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.
Herra, sinun edessäsi on kaikki minun halajamiseni, eikä minun huokaukseni ole sinulta salassa.
10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.
Minun sydämeni värisee, minun voimani on minusta luopunut, minun silmieni valo-sekin on minulta mennyt.
11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.
Minun ystäväni ja läheiseni pysyvät syrjässä minun vitsauksestani, ja minun omaiseni seisovat kaukana.
12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.
Jotka minun henkeäni etsivät, ne virittävät pauloja; ja jotka minulle pahaa suovat, ne puhuvat turmion puheita ja miettivät petosta kaiket päivät.
13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.
Mutta minä olen kuin kuuro, en mitään kuule, kuin mykkä, joka ei suutansa avaa.
14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.
Minä olen kuin mies, joka ei mitään kuule ja jonka suussa ei vastausta ole.
15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.
Sillä sinua, Herra, minä odotan, sinä vastaat, Herra, minun Jumalani.
16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.
Minä sanon: älkööt iloitko minusta, älkööt ylvästelkö minua vastaan, kun jalkani horjuu.
17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,
Sillä minä olen kaatumaisillani, ja minun tuskani on aina edessäni;
18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,
sillä minä tunnustan pahat tekoni, murehdin syntieni tähden.
19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.
Mutta minun viholliseni elävät ja ovat väkevät, ja paljon on niitä, jotka minua syyttä vihaavat,
20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.
jotka hyvän pahalla palkitsevat ja vihaavat minua, koska minä hyvään pyrin.
21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.
Älä hylkää minua, Herra, minun Jumalani, älä ole kaukana minusta.
22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.
Riennä avukseni, Herra, minun pelastukseni.
