Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

A Psalm of David, to bring to remembrance. O LORD, rebuke me not in thy wrath: neither chasten me in thy hot displeasure.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

For thy arrows stick fast in me, and thy hand falleth heavy upon me.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

[There is] no soundness in my flesh because of thy anger; neither [is there any] rest in my bones because of my sin.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

For my iniquities have gone over my head: as a heavy burden they are too heavy for me.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

My wounds are offensive, [and] are corrupt because of my foolishness.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

I am troubled; I am bowed down greatly; I go mourning all the day long.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

For my loins are filled with a lothsome [disease]: and [there is] no soundness in my flesh.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

I am feeble and grievously broken: I have roared by reason of the disquietness of my heart.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

LORD, all my desire [is] before thee; and my groaning is not hid from thee.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

My heart panteth, my strength faileth me: as for the light of my eyes, that also is gone from me.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

My lovers and my friends stand aloof from my affliction; and my kinsmen stand afar off.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

They also that seek after my life lay snares [for me]: and they that seek my hurt speak mischievous things, and imagine deceits all the day long.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

But I, as a deaf [man], heard not; and [I was] as a dumb man [that] openeth not his mouth.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Thus I was as a man that heareth not, and in whose mouth [are] no reproofs.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

For in thee, O LORD, do I hope: thou wilt hear, O LORD my God.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

For I said, [Hear me], lest [otherwise] they should rejoice over me: when my foot slippeth, they magnify [themselves] against me.

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

For I [am] ready to halt, and my sorrow [is] continually before me.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

For I will declare my iniquity; I will be sorry for my sin.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

But my enemies [are] lively, [and] they are strong: and they that hate me wrongfully are multiplied.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

They also that render evil for good are my adversaries; because I follow [the thing that is] good.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Forsake me not, O LORD: O my God, be not far from me.

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Make haste to help me, O LORD my salvation.