Psalmet 38
1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.
Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.
Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.
Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.
Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.
Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,
Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.
Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.
Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.
Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.
Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.
Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.
Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.
Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.
Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.
Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.
Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,
Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,
Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.
En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.
Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.
Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.
Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
