Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

En Salme af David. Lehazkir.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

HERRE, revs mig ej i din Vrede, tugt mig ej i din Harme!

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Thi dine Pile sidder i mig, din Haand har lagt sig paa mig.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Intet er karskt paa min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Mine Saar baade stinker og raadner, for min Daarskabs Skyld gaar jeg bøjet;

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

jeg er saare nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt paa min Krop,

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vaande.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

HERRE, du kender al min Attraa, mit Suk er ej skjult for dig;

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjernt;

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Raad om Fordærv, de tænker Dagen igennem paa Svig.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej aabner sin Mund,

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

Thi til dig staar mit Haab, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

naar jeg siger: »Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!«

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Thi jeg staar allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

thi jeg maa bekende min Skyld, maa sørge over min Synd.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

som lønner mig godt med ondt, som staar mig imod, fordi jeg søger det gode.

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!