Psalmet 38

1 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

En Psalme af David; til Ihukommelse.

2 Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

Herre! straf mig ikke i din Vrede og tugt mig ikke i din Harme.

3 Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

Thi dine Pile ere dybt nedtrykte i mig, og din Haand har lagt sig paa mig.

4 Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

Der er intet sundt paa mit Kød for din Vredes Skyld; der er ingen Fred i mine Ben for min Synds Skyld.

5 Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

Thi mine Misgerninger ere gaaede mig over Hovedet; de ere blevne mig for svare som en svar Byrde.

6 Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

Mine Saar lugte ilde, de ere raadne for min Daarskabs Skyld.

7 sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

Jeg gaar kroget, jeg er saare nedbøjet; jeg gaar hver Dag i Sørgeklæder.

8 Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

Thi mine Lænder ere fulde af Skorpe, og der er intet sundt paa mit Kød.

9 O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

Jeg er bleven dødkold og saare sønderknust; jeg hyler ud af mit Hjertes Uro.

10 Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

Herre! al min Begæring er for dig, og mit Suk er ikke skjult for dig.

11 Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

Mit Hjerte slaar heftigt, min Kraft har forladt mig, og mine Øjnes Lys, endog det er svundet for mig.

12 Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

Mine Venner og mine Frænder holde sig i Afstand fra min Plage, og mine nærmeste staa langt borte.

13 Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

Og de, som søge efter mit Liv, satte Snarer, og de, som søge min Ulykke, førte Fordærvelsens Tale og grunde den ganske Dag paa alle Haande Svig.

14 Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

Men jeg er som en døv, der ikke hører, og som en stum, der ikke oplader sin Mund.

15 Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

Jeg er som en Mand, der ikke hører, og som intet Gensvar har i sin Mund.

16 Sepse kam thënë: “U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje”.

Thi jeg bier paa dig, Herre; du, Herre min Gud! vil bønhøre.

17 Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

Thi jeg sagde: De skulle ikke glæde sig over mig; da min Fod snublede, gjorde de sig store imod mig.

18 ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

Thi jeg er nær ved at halte, og min Pine er stadig for mig.

19 armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

Thi jeg maa bekende min Misgerning, jeg sørger over min Synd.

20 Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

Men mine Fjender leve og ere mægtige, og der er mange, som hade mig uden Skel.

21 O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

Og de, som betale ondt for godt, de staa mig imod, fordi jeg efterjager det gode.

22 Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

Forlad mig ikke, Herre! min Gud, vær ikke langt fra mig! Skynd dig at hjælpe mig, Herre, min Frelse!