Psalmet 37

1 Mos u dëshpëro për shkak të njerëzve të këqij; mos ki smirë ata që veprojnë me ligësi,

Давидів.

2 sepse ata shpejt do të kositen si bari dhe do të thahen si bari i blertë.

бо вони, як трава, будуть скоро поко́шені, і мов та зелена били́на — пов'я́нуть!

3 Ki besim tek Zoti dhe bëj të mira; bano vendin dhe shto besnikërinë.

Надійся на Господа й добре чини, землю заме́шкуй та правди дотримуй!

4 Gjej kënaqësinë tënde në Zotin dhe ai do të plotësojë dëshirat e zemrës sate.

Хай Господь буде розкіш твоя, — і Він спо́внить тобі твого серця бажа́ння!

5 Vendose fatin tënd tek Zoti, ki besim tek ai dhe ai ka për të vepruar.

На Господа здай доро́гу свою, і на Нього надію клади, і Він зробить,

6 Ai do të bëjë të shkëlqejë drejtësia jote si drita dhe ndershmëria e saj si mesdita.

і Він ви́провадить, немов світло, твою справедливість, а правду твою — немов пі́вдень.

7 Rri në heshtje para Zotit dhe prite atë; mos u hidhëro për atë që i shkojnë mbarë punët e veta, për njeriun që ndjek planet e këqija të tij.

Жди Господа мо́вчки й на Нього наді́йся, не розпалюйся гнівом на того, хто щасливою чинить дорогу свою, на люди́ну, що виконує за́думи злі.

8 Hiq dorë nga zemërimi dhe lëre përbuzjen; mos u dëshpëro; kjo do të të çonte edhe ty të bëje të keqen.

Повстри́майсь від гніву й покинь пересе́рдя, не розпа́люйся лютістю, щоб чини́ти лиш зло,

9 Sepse njerëzit e këqij do të shfarosen, por ata që shpresojnë tek Zoti do të bëhen zotër të tokës.

бо ви́тяті будуть злочинці, а ті, хто вповає на Господа — землю вспадку́ють!

10 Edhe pak dhe i pabesi nuk do të jetë më; po, ti do të kërkosh me kujdes vendin e tij dhe ai nuk do të jetë më.

А ще тро́хи — й не буде безбожного, і будеш дивитись на місце його — і не буде його,

11 Por zemërbutët do të zotërojnë tokën dhe do të gëzojnë një paqe të madhe.

а покірні вспадку́ють землю, — і зарозкошу́ють ми́ром великим!

12 I pabesi komploton kundër të drejtit dhe kërcëllin dhëmbët kundër tij.

Лихе замишляє безбожний на праведного, і скрего́че на нього своїми зубами,

13 Zoti qesh me të, sepse e sheh që vjen dita e tij.

та Господь посміється із нього, — бачить бо Він, що набли́жується його день!

14 Të pabesët kanë nxjerrë shpatën dhe kanë nderur harkun e tyre për të rrëzuar të mjerin dhe nevojtarin, për të vrarë ata që ecën drejt në rrugën e tyre.

Безбожні меча добува́ють та лука свого натягають, щоб звали́ти нужде́нного й бідного, щоб порізати людей простої дороги, —

15 Shpata e tyre do të hyjë në zemrën e tyre dhe harqet e tyre do të thyhen.

та вві́йде їхній меч до їхнього власного серця, і пола́мані будуть їхні лу́ки!

16 Vlen më tepër e pakta e të drejtit se sa bollëku i shumë të pabesëve.

Краще мале справедливого, ніж велике багатство безбожних, і то багатьох,

17 Sepse krahët e të pabesëve do të thyhen, por Zoti i përkrah të drejtët.

бо зла́мані будуть раме́на безбожних, а справедливих Господь підпира́є!

18 Zoti i njeh ditët e njerëzve të ndershëm dhe trashëgimia e tyre do të vazhdojë përjetë.

Знає Господь дні неви́нних, а їхня спадщина пробуде навіки,

19 Ata nuk do të ngatërrohen në kohën e fatkeqësisë dhe në ditët e zisë do të ngopen.

за лихолі́ття не будуть вони посоро́млені, і за днів голоду ситими бу́дуть.

20 Por të pabesët do të vdesin dhe armiqtë e Zotit do të konsumohen dhe do të bëhen tym si dhjami i qengjave.

Бо загинуть безбожні, і Господні вороги, як овечий той лій, зани́кнуть, у димі заникнуть вони!

21 I pabesi merr hua dhe nuk e kthen, por i drejti ka mëshirë dhe dhuron.

Позичає безбожний — і не віддає, а праведний милість висві́дчує та роздає,

22 Sepse të bekuarit nga Zoti do të trashëgojnë tokën, por ata që janë mallkuar prej tij do të shfarosen.

бо благословенні від Нього вспадку́ють землю, а прокля́ті від Нього — пони́щені будуть!

23 Hapat e njeriut i drejton Zoti, kur atij i pëlqejnë rrugët e tij.

Від Господа кроки люди́ни побожної ставляться міцно, і Він любить дорогу її;

24 Por kur njeriu rrëzohet, nuk shtrihet për tokë, sepse Zoti e mban për dore.

коли ж упаде́, то не буде поки́нена, бо руку її підпирає Госпо́дь.

25 Unë kam qenë fëmijë dhe tani jam plakur, por nuk e kam parë kurrë të drejtin të braktisur dhe pasardhësit e tij të lypin bukë.

Я був молодий і поста́рівся, та не бачив я праведного, щоб опу́щений був, ні нащадків його, щоб хліба просили.

26 Ai ka mëshirë dhe jep kurdoherë hua; dhe pasardhësit e tij janë në bekim.

Кожен день виявляє він милість та позичає, і над пото́мством його благословення.

27 Largohu nga e keqja dhe bëj të mirën, dhe do të kesh një banesë të përjetshme.

Ухиляйся від злого та добре чини, та й навіки живи!

28 Sepse Zoti e do drejtësinë dhe nuk ka për t’i braktisur kurrë shenjtorët e tij; ata do të ruhen përjetë, ndërsa pasardhësit e të pabesëve do të shfarosen.

Бо любить Господь справедливість, і Він богобі́йних Своїх не покине, — вони будуть навіки бере́жені, а насіння безбожних загине!

29 Të drejtët do të trashëgojnë tokën dhe do të banojnë gjithnjë mbi të.

Успадку́ють праведні землю, і повік будуть жити на ній.

30 Nga goja e të drejtit del dituri dhe gjuha e tij flet për drejtësi.

Уста праведного кажуть мудрість, язик же його промовляє про право,

31 Ligji i Perëndisë të tij është në zemrën e tij; hapat e tij nuk do të lëkunden.

Закон Бога його — в його серці, кроки його не спіткну́ться.

32 I pabesi spiunon të drejtin dhe përpiqet ta vrasë.

А безбожний чату́є на праведного, і пильнує забити його́,

33 Zoti nuk do ta lërë në duart e tij dhe nuk do të lejojë që të dënohet, kur të gjykohet.

та Господь не зоставить його в руках того, і несправедливим не вчи́нить його, коли буде судити його.

34 Ki shpresë të patundur tek Zoti dhe ndiq rrugën tij, dhe ai do të të lartojë me qëllim që ti të trashëgosh tokën; kur të pabesët të jenë të shfarosur, ti do ta shikosh.

Надійся на Господа, та держися дороги Його, — і піднесе Він тебе, щоб успадкува́ти землю, ти бачитимеш, як пони́жені будуть безбожні.

35 E pashë njeriun e pushtetshëm dhe të furishëm të begatohet si një pemë e gjelbër në tokën e tij të lindjes,

Я бачив безбожного, що збуджував по́страх, що розкорени́вся, немов саморосле зелене те дерево,

36 por pastaj u zhduk; dhe ja, nuk është më; e kërkova, por nuk e gjeta më.

та він промину́в, — й ось немає його, і шукав я його, — й не знайшов!

37 Ki kujdes për njeriun e ndershëm dhe këqyr njeriun e drejtë, sepse e ardhmja e këtij njeriu do të jetë paqja.

Бережи непови́нного та дивися на праведного, бо люди́ні споко́ю належить майбу́тність,

38 Por shkelësit do të shkatërrohen të gjithë; në fund të pabesët do të dërrmohen.

переступники ж ра́зом понищені будуть, — майбутність безбожних загине!

39 Por shpëtimi i të drejtëve vjen nga Zoti; ai është kështjella e tyre në kohën e fatkeqësisë.

А спасі́ння праведних — від Господа, Він їхня тверди́ня за ча́с лихолі́ття,

40 Dhe Zoti i ndihmon dhe i çliron; i çliron nga të pabesët dhe i shpëton, sepse kanë gjetur strehë tek ai.

і Господь їм поможе та їх порятує, ви́зволить їх від безбожних і їх збереже, — бо вдавались до Нього вони!