Psalmet 37

1 Mos u dëshpëro për shkak të njerëzve të këqij; mos ki smirë ata që veprojnë me ligësi,

Nemoj se žestiti gledajuæi nevaljale, nemoj zavidjeti onima koji èine bezakonje.

2 sepse ata shpejt do të kositen si bari dhe do të thahen si bari i blertë.

Jer se kao trava brzo kose, i kao zeleno bilje venu.

3 Ki besim tek Zoti dhe bëj të mira; bano vendin dhe shto besnikërinë.

Uzdaj se u Gospoda i tvori dobro; živi na zemlji i hrani istinu.

4 Gjej kënaqësinë tënde në Zotin dhe ai do të plotësojë dëshirat e zemrës sate.

Tješi se Gospodom, i uèiniæe ti što ti srce želi.

5 Vendose fatin tënd tek Zoti, ki besim tek ai dhe ai ka për të vepruar.

Predaj Gospodu put svoj, i uzdaj se u njega, on æe uèiniti.

6 Ai do të bëjë të shkëlqejë drejtësia jote si drita dhe ndershmëria e saj si mesdita.

I izvešæe kao vidjelo pravdu tvoju, i pravicu tvoju kao podne.

7 Rri në heshtje para Zotit dhe prite atë; mos u hidhëro për atë që i shkojnë mbarë punët e veta, për njeriun që ndjek planet e këqija të tij.

Osloni se na Gospoda, i èekaj ga. Nemoj se žestiti gledajuæi koga gdje napreduje na putu svojem, èovjeka, koji radi što namisli.

8 Hiq dorë nga zemërimi dhe lëre përbuzjen; mos u dëshpëro; kjo do të të çonte edhe ty të bëje të keqen.

Utišaj gnjev, i ostavi jarost; nemoj se dražiti da zlo èiniš.

9 Sepse njerëzit e këqij do të shfarosen, por ata që shpresojnë tek Zoti do të bëhen zotër të tokës.

Jer æe se istrijebiti koji èine zlo, a koji èekaju Gospoda naslijediæe zemlju.

10 Edhe pak dhe i pabesi nuk do të jetë më; po, ti do të kërkosh me kujdes vendin e tij dhe ai nuk do të jetë më.

Još malo, pa neæe biti bezbožnika; pogledaæeš na mjesto njegovo, a njega nema.

11 Por zemërbutët do të zotërojnë tokën dhe do të gëzojnë një paqe të madhe.

A smjerni æe naslijediti zemlju, i naslaðivaæe se množinom mira.

12 I pabesi komploton kundër të drejtit dhe kërcëllin dhëmbët kundër tij.

Zlo misli bezbožnik pravedniku, i škrguæe na nj zubima svojim.

13 Zoti qesh me të, sepse e sheh që vjen dita e tij.

Ali mu se Gospod smije, jer vidi da se primièe dan njegov.

14 Të pabesët kanë nxjerrë shpatën dhe kanë nderur harkun e tyre për të rrëzuar të mjerin dhe nevojtarin, për të vrarë ata që ecën drejt në rrugën e tyre.

Maè potežu bezbožnici, zapinju luk svoj, da obore ubogoga i ništega i pokolju one koji idu pravim putem.

15 Shpata e tyre do të hyjë në zemrën e tyre dhe harqet e tyre do të thyhen.

Maè æe njihov udariti u njihovo srce, i lukovi njihovi polomiæe se.

16 Vlen më tepër e pakta e të drejtit se sa bollëku i shumë të pabesëve.

Bolje je malo u pravednika nego bogatstvo mnogih bezbožnika.

17 Sepse krahët e të pabesëve do të thyhen, por Zoti i përkrah të drejtët.

Jer æe se mišice bezbožnicima potrti, a pravednike utvrðuje Gospod.

18 Zoti i njeh ditët e njerëzve të ndershëm dhe trashëgimia e tyre do të vazhdojë përjetë.

Zna Gospod dane bezazlenima, i dio njihov traje dovijeka.

19 Ata nuk do të ngatërrohen në kohën e fatkeqësisë dhe në ditët e zisë do të ngopen.

Neæe se postidjeti u zlo doba, u dane gladne biæe siti.

20 Por të pabesët do të vdesin dhe armiqtë e Zotit do të konsumohen dhe do të bëhen tym si dhjami i qengjave.

A bezbožnici ginu, i neprijatelji Gospodnji kao ljepota šumska prolaze, kao dim prolaze.

21 I pabesi merr hua dhe nuk e kthen, por i drejti ka mëshirë dhe dhuron.

Bezbožnik uzaima i ne vraæa, a pravednik poklanja i daje.

22 Sepse të bekuarit nga Zoti do të trashëgojnë tokën, por ata që janë mallkuar prej tij do të shfarosen.

Jer koje on blagoslovi, oni naslijede zemlju, a koje on prokune, oni se istrijebe.

23 Hapat e njeriut i drejton Zoti, kur atij i pëlqejnë rrugët e tij.

Gospod utvrðuje korake svakoga èovjeka i mio mu je put njegov.

24 Por kur njeriu rrëzohet, nuk shtrihet për tokë, sepse Zoti e mban për dore.

Kad posrne da padne, neæe pasti, jer ga Gospod drži za ruku.

25 Unë kam qenë fëmijë dhe tani jam plakur, por nuk e kam parë kurrë të drejtin të braktisur dhe pasardhësit e tij të lypin bukë.

Bijah mlad i ostarjeh, i ne vidjeh pravednika ostavljena, ni djece njegove da prose hljeba.

26 Ai ka mëshirë dhe jep kurdoherë hua; dhe pasardhësit e tij janë në bekim.

Svaki dan poklanja i daje u zajam, i na natražju je njegovu blagoslov.

27 Largohu nga e keqja dhe bëj të mirën, dhe do të kesh një banesë të përjetshme.

Uklanjaj se oda zla, i èini dobro, i živi dovijeka.

28 Sepse Zoti e do drejtësinë dhe nuk ka për t’i braktisur kurrë shenjtorët e tij; ata do të ruhen përjetë, ndërsa pasardhësit e të pabesëve do të shfarosen.

Jer Gospod ljubi pravedni sud, i ne ostavlja svetaca svojijeh; uvijek se oni èuvaju; a pleme æe se bezbožnièko istrijebiti.

29 Të drejtët do të trashëgojnë tokën dhe do të banojnë gjithnjë mbi të.

Pravednici æe naslijediti zemlju, i živjeæe na njoj dovijeka.

30 Nga goja e të drejtit del dituri dhe gjuha e tij flet për drejtësi.

Usta pravednikova govore mudrost, i jezik njegov kazuje istinu.

31 Ligji i Perëndisë të tij është në zemrën e tij; hapat e tij nuk do të lëkunden.

Zakon je Boga njegova njemu u srcu, stopala se njegova ne spotièu.

32 I pabesi spiunon të drejtin dhe përpiqet ta vrasë.

Bezbožnik vreba pravednika, i traži da ga ubije;

33 Zoti nuk do ta lërë në duart e tij dhe nuk do të lejojë që të dënohet, kur të gjykohet.

Ali ga Gospod neæe pustiti u ruke njegove, niti æe dati da ga okrive kad se stanu suditi.

34 Ki shpresë të patundur tek Zoti dhe ndiq rrugën tij, dhe ai do të të lartojë me qëllim që ti të trashëgosh tokën; kur të pabesët të jenë të shfarosur, ti do ta shikosh.

Èekaj Gospoda i drži se puta njegova, i on æe te postaviti da vladaš zemljom; vidjeæeš kako æe se istrijebiti bezbožnici.

35 E pashë njeriun e pushtetshëm dhe të furishëm të begatohet si një pemë e gjelbër në tokën e tij të lindjes,

Vidjeh bezbožnika strašna koji se raširivaše kao granato drvo;

36 por pastaj u zhduk; dhe ja, nuk është më; e kërkova, por nuk e gjeta më.

Ali proðe, i evo nema ga; tražim ga i ne nahodim.

37 Ki kujdes për njeriun e ndershëm dhe këqyr njeriun e drejtë, sepse e ardhmja e këtij njeriu do të jetë paqja.

Hrani èistotu i pazi pravdu, jer æe u èovjeka mirna ostati natražje.

38 Por shkelësit do të shkatërrohen të gjithë; në fund të pabesët do të dërrmohen.

A bezakonika æe nestati sasvijem; natražje æe se bezbožnièko zatrti.

39 Por shpëtimi i të drejtëve vjen nga Zoti; ai është kështjella e tyre në kohën e fatkeqësisë.

Od Gospoda je spasenje pravednicima; on je krjepost njihova u nevolji.

40 Dhe Zoti i ndihmon dhe i çliron; i çliron nga të pabesët dhe i shpëton, sepse kanë gjetur strehë tek ai.

Gospod æe im pomoæi, i izbaviæe ih; izbaviæe ih od bezbožnika, i saèuvaæe ih, jer se u njega uzdaju.