Psalmet 37

1 Mos u dëshpëro për shkak të njerëzve të këqij; mos ki smirë ata që veprojnë me ligësi,

Av David. La ikke din vrede optendes over de onde, bli ikke harm over dem som gjør urett!

2 sepse ata shpejt do të kositen si bari dhe do të thahen si bari i blertë.

For som gresset blir de hastig avskåret, og som grønne urter visner de bort.

3 Ki besim tek Zoti dhe bëj të mira; bano vendin dhe shto besnikërinë.

Sett din lit til Herren og gjør godt, bo i landet og legg vinn på trofasthet!

4 Gjej kënaqësinë tënde në Zotin dhe ai do të plotësojë dëshirat e zemrës sate.

Og gled dig i Herren! Så skal han gi dig hvad ditt hjerte attrår.

5 Vendose fatin tënd tek Zoti, ki besim tek ai dhe ai ka për të vepruar.

Sett din vei i Herrens hånd og stol på ham! Han skal gjøre det;

6 Ai do të bëjë të shkëlqejë drejtësia jote si drita dhe ndershmëria e saj si mesdita.

han skal la din rettferdighet gå frem som lyset og din rett som middagens lys.

7 Rri në heshtje para Zotit dhe prite atë; mos u hidhëro për atë që i shkojnë mbarë punët e veta, për njeriun që ndjek planet e këqija të tij.

Vær stille for Herren og vent på ham! La ikke din vrede optendes over den som har lykke på sin vei, over den mann som uttenker onde råd.

8 Hiq dorë nga zemërimi dhe lëre përbuzjen; mos u dëshpëro; kjo do të të çonte edhe ty të bëje të keqen.

Lat av fra vrede og la harme fare, la ikke din vrede optendes! Det fører bare til det som ondt er.

9 Sepse njerëzit e këqij do të shfarosen, por ata që shpresojnë tek Zoti do të bëhen zotër të tokës.

For de onde skal utryddes, men de som bier efter Herren, skal arve landet.

10 Edhe pak dhe i pabesi nuk do të jetë më; po, ti do të kërkosh me kujdes vendin e tij dhe ai nuk do të jetë më.

Og om en liten stund, så er den ugudelige ikke mere, og akter du på hans sted, så er han borte.

11 Por zemërbutët do të zotërojnë tokën dhe do të gëzojnë një paqe të madhe.

Men de saktmodige skal arve landet og glede sig ved megen fred.

12 I pabesi komploton kundër të drejtit dhe kërcëllin dhëmbët kundër tij.

Den ugudelige optenker ondt imot den rettferdige og skjærer tenner imot ham.

13 Zoti qesh me të, sepse e sheh që vjen dita e tij.

Herren ler av ham; for han ser at hans dag kommer.

14 Të pabesët kanë nxjerrë shpatën dhe kanë nderur harkun e tyre për të rrëzuar të mjerin dhe nevojtarin, për të vrarë ata që ecën drejt në rrugën e tyre.

De ugudelige drar sverdet og spenner sin bue for å felle den elendige og fattige og slå dem ihjel som vandrer opriktig.

15 Shpata e tyre do të hyjë në zemrën e tyre dhe harqet e tyre do të thyhen.

Deres sverd skal komme i deres eget hjerte, og deres buer skal sønderbrytes.

16 Vlen më tepër e pakta e të drejtit se sa bollëku i shumë të pabesëve.

Bedre er det lille som den rettferdige har, enn mange ugudeliges rikdom.

17 Sepse krahët e të pabesëve do të thyhen, por Zoti i përkrah të drejtët.

For de ugudeliges armer skal sønderbrytes, men Herren støtter de rettferdige.

18 Zoti i njeh ditët e njerëzve të ndershëm dhe trashëgimia e tyre do të vazhdojë përjetë.

Herren kjenner de ulasteliges dager, og deres arv skal bli til evig tid.

19 Ata nuk do të ngatërrohen në kohën e fatkeqësisë dhe në ditët e zisë do të ngopen.

De skal ikke bli til skamme i den onde tid, og i hungerens dager skal de mettes.

20 Por të pabesët do të vdesin dhe armiqtë e Zotit do të konsumohen dhe do të bëhen tym si dhjami i qengjave.

For de ugudelige skal gå til grunne og Herrens fiender som engenes blomsterskrud; de skal forsvinne, som røk skal de forsvinne.

21 I pabesi merr hua dhe nuk e kthen, por i drejti ka mëshirë dhe dhuron.

Den ugudelige låner og betaler ikke, men den rettferdige forbarmer sig og gir.

22 Sepse të bekuarit nga Zoti do të trashëgojnë tokën, por ata që janë mallkuar prej tij do të shfarosen.

For de han velsigner, skal arve landet, men de han forbanner, skal utryddes.

23 Hapat e njeriut i drejton Zoti, kur atij i pëlqejnë rrugët e tij.

Herren gjør en manns gang fast, og han har velbehag i hans vei.

24 Por kur njeriu rrëzohet, nuk shtrihet për tokë, sepse Zoti e mban për dore.

Når han snubler, faller han ikke til jorden; for Herren støtter hans hånd.

25 Unë kam qenë fëmijë dhe tani jam plakur, por nuk e kam parë kurrë të drejtin të braktisur dhe pasardhësit e tij të lypin bukë.

Jeg har vært ung og er blitt gammel, men ikke har jeg sett den rettferdige forlatt eller hans avkom søke efter brød.

26 Ai ka mëshirë dhe jep kurdoherë hua; dhe pasardhësit e tij janë në bekim.

Den hele dag forbarmer han sig og låner ut, og hans avkom blir velsignet.

27 Largohu nga e keqja dhe bëj të mirën, dhe do të kesh një banesë të përjetshme.

Vik fra ondt og gjør godt! Så skal du bli boende til evig tid.

28 Sepse Zoti e do drejtësinë dhe nuk ka për t’i braktisur kurrë shenjtorët e tij; ata do të ruhen përjetë, ndërsa pasardhësit e të pabesëve do të shfarosen.

For Herren elsker rett og forlater ikke sine fromme; til evig tid blir de bevart. Men de ugudeliges avkom utryddes.

29 Të drejtët do të trashëgojnë tokën dhe do të banojnë gjithnjë mbi të.

De rettferdige skal arve landet og bo i det evindelig.

30 Nga goja e të drejtit del dituri dhe gjuha e tij flet për drejtësi.

Den rettferdiges munn taler visdom, og hans tunge sier hvad rett er.

31 Ligji i Perëndisë të tij është në zemrën e tij; hapat e tij nuk do të lëkunden.

Hans Guds lov er i hans hjerte, hans trin vakler ikke.

32 I pabesi spiunon të drejtin dhe përpiqet ta vrasë.

Den ugudelige lurer på den rettferdige og søker å drepe ham;

33 Zoti nuk do ta lërë në duart e tij dhe nuk do të lejojë që të dënohet, kur të gjykohet.

Herren overlater ham ikke i hans hånd, og fordømmer ham ikke når han blir dømt.

34 Ki shpresë të patundur tek Zoti dhe ndiq rrugën tij, dhe ai do të të lartojë me qëllim që ti të trashëgosh tokën; kur të pabesët të jenë të shfarosur, ti do ta shikosh.

Bi på Herren og ta vare på hans vei! Så skal han ophøie dig til å arve landet; du skal se på at de ugudelige utryddes.

35 E pashë njeriun e pushtetshëm dhe të furishëm të begatohet si një pemë e gjelbër në tokën e tij të lindjes,

Jeg så en ugudelig som var veldig og utbredte sig som et grønt tre som ikke er flyttet;

36 por pastaj u zhduk; dhe ja, nuk është më; e kërkova, por nuk e gjeta më.

men han forsvant, og se, han var ikke mere, og jeg søkte efter ham, men han fantes ikke.

37 Ki kujdes për njeriun e ndershëm dhe këqyr njeriun e drejtë, sepse e ardhmja e këtij njeriu do të jetë paqja.

Akt på den ulastelige og se på den opriktige! for fredens mann har en fremtid;

38 Por shkelësit do të shkatërrohen të gjithë; në fund të pabesët do të dërrmohen.

men overtrederne skal tilintetgjøres alle sammen, de ugudeliges fremtid skal avskjæres.

39 Por shpëtimi i të drejtëve vjen nga Zoti; ai është kështjella e tyre në kohën e fatkeqësisë.

Og de rettferdiges frelse kommer fra Herren, deres sterke vern i nødens tid.

40 Dhe Zoti i ndihmon dhe i çliron; i çliron nga të pabesët dhe i shpëton, sepse kanë gjetur strehë tek ai.

Og Herren hjelper dem og utfrir dem, han utfrir dem fra de ugudelige og frelser dem, fordi de har tatt sin tilflukt til ham.