Psalmet 37

1 Mos u dëshpëro për shkak të njerëzve të këqij; mos ki smirë ata që veprojnë me ligësi,

Von David. / Arge laß nicht zum Eifer dich reizen, / Alle die Frevler beneide nicht!

2 sepse ata shpejt do të kositen si bari dhe do të thahen si bari i blertë.

Denn wie Gras verschwinden sie eilend / Und verwelken wie grünes Kraut.

3 Ki besim tek Zoti dhe bëj të mira; bano vendin dhe shto besnikërinë.

Baue auf Jahwe und handle gut, / Bleibe im Lande und pflege Treue!

4 Gjej kënaqësinë tënde në Zotin dhe ai do të plotësojë dëshirat e zemrës sate.

So wirst du Wonne an Jahwe haben, / Der dir gewährt deines Herzens Wunsch.

5 Vendose fatin tënd tek Zoti, ki besim tek ai dhe ai ka për të vepruar.

Gründe auf Jahwe dein Lebenslos, / Traue auf ihn, denn er macht's wohl!

6 Ai do të bëjë të shkëlqejë drejtësia jote si drita dhe ndershmëria e saj si mesdita.

Er läßt deine Unschuld wie Morgenlicht leuchten / Und dein Recht wie die Mittagshelle.

7 Rri në heshtje para Zotit dhe prite atë; mos u hidhëro për atë që i shkojnë mbarë punët e veta, për njeriun që ndjek planet e këqija të tij.

Duldergleich sei stille zu Jahwe und harre sein! / Entrüste dich nicht über den, der Glück hat, / Über den Mann, der Ränke verübt!

8 Hiq dorë nga zemërimi dhe lëre përbuzjen; mos u dëshpëro; kjo do të të çonte edhe ty të bëje të keqen.

Halt dich vom Zorne zurück, laß fahren den Grimm! / Erhitze dich nicht, es führt nur zum Bösen!

9 Sepse njerëzit e këqij do të shfarosen, por ata që shpresojnë tek Zoti do të bëhen zotër të tokës.

Denn Frevler werden ausgerottet; / Die aber Jahwes harren, die erben das Land.

10 Edhe pak dhe i pabesi nuk do të jetë më; po, ti do të kërkosh me kujdes vendin e tij dhe ai nuk do të jetë më.

Wartest du nur ein Weilchen, so ist der Frevler nicht mehr. / Nach seiner Stätte siehst du dich um: er ist dahin!

11 Por zemërbutët do të zotërojnë tokën dhe do të gëzojnë një paqe të madhe.

Die Dulder werden das Land ererben / Und sich erfreuen der Fülle des Heils.

12 I pabesi komploton kundër të drejtit dhe kërcëllin dhëmbët kundër tij.

Saat des Unheils sinnet der Böse, / Fletscht seine Zähne gegen den Frommen.

13 Zoti qesh me të, sepse e sheh që vjen dita e tij.

Doch Adonái lachet sein, / Denn er siehet: es kommt sein Tag.

14 Të pabesët kanë nxjerrë shpatën dhe kanë nderur harkun e tyre për të rrëzuar të mjerin dhe nevojtarin, për të vrarë ata që ecën drejt në rrugën e tyre.

Gottlose zücken das Schwert und spannen den Bogen, / Um den Armen und Dürftigen zu fällen, / Um hinzumorden, die redlich wandeln.

15 Shpata e tyre do të hyjë në zemrën e tyre dhe harqet e tyre do të thyhen.

Doch ihnen ins Herz wird dringen ihr Schwert, / Und ihre Bogen werden zerbrochen.

16 Vlen më tepër e pakta e të drejtit se sa bollëku i shumë të pabesëve.

Trägt der Gerechte auch wenig davon, / Besser ist's immer als vieler Frevler Güterfülle.

17 Sepse krahët e të pabesëve do të thyhen, por Zoti i përkrah të drejtët.

Denn der Frevler Arm wird zerbrochen, / Aber die Frommen stützt Jahwe.

18 Zoti i njeh ditët e njerëzve të ndershëm dhe trashëgimia e tyre do të vazhdojë përjetë.

Jahwe kennt der Redlichen Tage, / Und ihr Besitz wird ewig bestehn.

19 Ata nuk do të ngatërrohen në kohën e fatkeqësisë dhe në ditët e zisë do të ngopen.

Nicht leiden sie Mangel in böser Zeit, / In den Tagen des Hungers werden sie satt.

20 Por të pabesët do të vdesin dhe armiqtë e Zotit do të konsumohen dhe do të bëhen tym si dhjami i qengjave.

Kläglich kommen die Frevler um; / Wie der Auen Pracht sind Jahwes Feinde: / Sie schwinden dahin wie der Rauch, sie schwinden.

21 I pabesi merr hua dhe nuk e kthen, por i drejti ka mëshirë dhe dhuron.

Lehnt der Frevler, so zahlt er nicht, / Der Gerechte aber tut wohl und gibt.

22 Sepse të bekuarit nga Zoti do të trashëgojnë tokën, por ata që janë mallkuar prej tij do të shfarosen.

Denn seine Gesegneten erben das Land, / Doch seine Verfluchten werden zunichte.

23 Hapat e njeriut i drejton Zoti, kur atij i pëlqejnë rrugët e tij.

Menschen tun feste Schritte mit Jahwes Hilfe, / Wenn ihr Wandel ihm wohlgefällt.

24 Por kur njeriu rrëzohet, nuk shtrihet për tokë, sepse Zoti e mban për dore.

Mögen sie wanken — sie stürzen nicht, / Denn Jahwe stützt ihre Hände.

25 Unë kam qenë fëmijë dhe tani jam plakur, por nuk e kam parë kurrë të drejtin të braktisur dhe pasardhësit e tij të lypin bukë.

Nie hab ich als Knabe noch später im Alter / Den Frommen verlassen gesehn / Und seine Kinder betteln um Brot.

26 Ai ka mëshirë dhe jep kurdoherë hua; dhe pasardhësit e tij janë në bekim.

Allezeit tut er wohl und leihet, / Und seine Nachkommen werden zum Segen.

27 Largohu nga e keqja dhe bëj të mirën, dhe do të kesh një banesë të përjetshme.

Sei fern vom Bösen und tue das Gute, / So wirst du immerdar wohnen bleiben.

28 Sepse Zoti e do drejtësinë dhe nuk ka për t’i braktisur kurrë shenjtorët e tij; ata do të ruhen përjetë, ndërsa pasardhësit e të pabesëve do të shfarosen.

Jahwe liebt ja das Recht / Und verläßt seine Frommen nicht; er schützt sie auf immer. / Doch der Frevler Geschlecht wird ausgerottet.

29 Të drejtët do të trashëgojnë tokën dhe do të banojnë gjithnjë mbi të.

Die Gerechten erben das Land / Und wohnen darin auf ewig.

30 Nga goja e të drejtit del dituri dhe gjuha e tij flet për drejtësi.

Preis der Weisheit verkündet der Fromme, / Und seine Zunge redet, was recht.

31 Ligji i Perëndisë të tij është në zemrën e tij; hapat e tij nuk do të lëkunden.

Seines Gottes Gesetz ruht ihm im Herzen, / Und seine Schritte wanken nicht.

32 I pabesi spiunon të drejtin dhe përpiqet ta vrasë.

Zu verderben den Frommen, lauert der Frevler: / Er sucht ihn zu töten.

33 Zoti nuk do ta lërë në duart e tij dhe nuk do të lejojë që të dënohet, kur të gjykohet.

Doch Jahwe gibt ihn seiner Hand nicht preis, / Er spricht ihn nicht schuldig, wenn Menschen ihn richten.

34 Ki shpresë të patundur tek Zoti dhe ndiq rrugën tij, dhe ai do të të lartojë me qëllim që ti të trashëgosh tokën; kur të pabesët të jenë të shfarosur, ti do ta shikosh.

Klammre dich an Jahwe, halt ein seinen Weg: / Er wird dich erhöhn, daß du erbest das Land. / Der Frevler Vernichtung siehst du mit an.

35 E pashë njeriun e pushtetshëm dhe të furishëm të begatohet si një pemë e gjelbër në tokën e tij të lindjes,

Reckenhaft kühn sah ich einen Frevler; / Er spreizte sich stolz wie ein grünender Baum.

36 por pastaj u zhduk; dhe ja, nuk është më; e kërkova, por nuk e gjeta më.

Man ging vorüber: er war nicht mehr. / Als ich ihn suchte — er fand sich nicht.

37 Ki kujdes për njeriun e ndershëm dhe këqyr njeriun e drejtë, sepse e ardhmja e këtij njeriu do të jetë paqja.

Schau auf den Frommen, sieh den Redlichen an: / Nachkommen empfängt der Friedensmann.

38 Por shkelësit do të shkatërrohen të gjithë; në fund të pabesët do të dërrmohen.

Die Frevler jedoch werden alle vertilgt, / Der Bösen Geschlecht wird ausgerottet.

39 Por shpëtimi i të drejtëve vjen nga Zoti; ai është kështjella e tyre në kohën e fatkeqësisë.

Treu schirmt Jahwe die Gerechten; / Er ist ihre Schutzwehr zur Zeit der Not.

40 Dhe Zoti i ndihmon dhe i çliron; i çliron nga të pabesët dhe i shpëton, sepse kanë gjetur strehë tek ai.

Es hilft ihnen Jahwe und rettet sie; / Er rettet sie von den Frevlern und steht ihnen bei; / Denn sie trauen auf ihn.