Psalmet 37
1 Mos u dëshpëro për shkak të njerëzve të këqij; mos ki smirë ata që veprojnë me ligësi,
Van David. Wees niet afgunstig op zondaars, En benijd de boosdoeners niet;
2 sepse ata shpejt do të kositen si bari dhe do të thahen si bari i blertë.
Want snel versmachten zij als gras, Verkwijnen als het groen gewas.
3 Ki besim tek Zoti dhe bëj të mira; bano vendin dhe shto besnikërinë.
Vertrouw op Jahweh, doe enkel wat goed is, Blijf in het land en wees trouw;
4 Gjej kënaqësinë tënde në Zotin dhe ai do të plotësojë dëshirat e zemrës sate.
Dan zult gij uw vreugde in Jahweh vinden, En Hij schenkt u wat uw hart maar begeert.
5 Vendose fatin tënd tek Zoti, ki besim tek ai dhe ai ka për të vepruar.
Laat Jahweh uw weg maar bestieren, Verlaat u op Hem: Hij zal hem banen;
6 Ai do të bëjë të shkëlqejë drejtësia jote si drita dhe ndershmëria e saj si mesdita.
Als de dageraad doet Hij uw gerechtigheid stralen, En als de middagzon uw recht.
7 Rri në heshtje para Zotit dhe prite atë; mos u hidhëro për atë që i shkojnë mbarë punët e veta, për njeriun që ndjek planet e këqija të tij.
Berust in Jahweh, En blijf op Hem hopen. Benijd niet den man, wien het goed gaat, Ofschoon hij bedriegt.
8 Hiq dorë nga zemërimi dhe lëre përbuzjen; mos u dëshpëro; kjo do të të çonte edhe ty të bëje të keqen.
Word niet toornig en maak u niet boos, Wind u niet op: gij maakt het maar erger;
9 Sepse njerëzit e këqij do të shfarosen, por ata që shpresojnë tek Zoti do të bëhen zotër të tokës.
Want de zondaars worden vernietigd, Maar die op Jahweh vertrouwen, bezitten het Land!
10 Edhe pak dhe i pabesi nuk do të jetë më; po, ti do të kërkosh me kujdes vendin e tij dhe ai nuk do të jetë më.
Een ogenblik maar: en de zondaar is er niet meer; Gij zoekt naar zijn plaats: hij is weg.
11 Por zemërbutët do të zotërojnë tokën dhe do të gëzojnë një paqe të madhe.
Maar de rechtschapenen bezitten het Land, En genieten een heerlijke vrede.
12 I pabesi komploton kundër të drejtit dhe kërcëllin dhëmbët kundër tij.
De zondaar belaagt den rechtvaardige, En knarst tegen hem op zijn tanden;
13 Zoti qesh me të, sepse e sheh që vjen dita e tij.
Maar de Heer lacht hem uit, Want Hij ziet zijn Dag al nabij.
14 Të pabesët kanë nxjerrë shpatën dhe kanë nderur harkun e tyre për të rrëzuar të mjerin dhe nevojtarin, për të vrarë ata që ecën drejt në rrugën e tyre.
De bozen trekken hun zwaard en spannen hun boog, Om ongelukkigen en armen te doden, en vromen te slachten;
15 Shpata e tyre do të hyjë në zemrën e tyre dhe harqet e tyre do të thyhen.
Maar het zwaard dringt in hun eigen hart, En hun bogen worden gebroken.
16 Vlen më tepër e pakta e të drejtit se sa bollëku i shumë të pabesëve.
Beter het weinige, dat de rechtvaardige heeft, Dan de geweldige rijkdom der bozen;
17 Sepse krahët e të pabesëve do të thyhen, por Zoti i përkrah të drejtët.
Want de arm der bozen wordt gebroken, Maar voor de rechtvaardigen is Jahweh een stut.
18 Zoti i njeh ditët e njerëzve të ndershëm dhe trashëgimia e tyre do të vazhdojë përjetë.
Jahweh zorgt voor de dagen der vromen, En hun erfdeel blijft eeuwig bijeen;
19 Ata nuk do të ngatërrohen në kohën e fatkeqësisë dhe në ditët e zisë do të ngopen.
Ze staan niet verlegen in tijden van rampspoed, Maar worden verzadigd bij hongersnood.
20 Por të pabesët do të vdesin dhe armiqtë e Zotit do të konsumohen dhe do të bëhen tym si dhjami i qengjave.
Maar de goddelozen gaan zeker te gronde, En hun kinderen bedelen om brood; Jahweh’s vijanden vergaan als de glorie der velden, En verdwijnen als rook.
21 I pabesi merr hua dhe nuk e kthen, por i drejti ka mëshirë dhe dhuron.
De boze moet lenen, en kan niet betalen, De gerechte kan mild zijn en geven;
22 Sepse të bekuarit nga Zoti do të trashëgojnë tokën, por ata që janë mallkuar prej tij do të shfarosen.
Want wien Hij zegent, bezit het Land, Maar wien Hij vervloekt, wordt vernietigd.
23 Hapat e njeriut i drejton Zoti, kur atij i pëlqejnë rrugët e tij.
Jahweh leidt de schreden der mensen, Hij richt overeind, wiens gedrag Hem behaagt;
24 Por kur njeriu rrëzohet, nuk shtrihet për tokë, sepse Zoti e mban për dore.
En mocht hij al wankelen, toch zal hij niet vallen, Want Jahweh houdt hem bij de hand.
25 Unë kam qenë fëmijë dhe tani jam plakur, por nuk e kam parë kurrë të drejtin të braktisur dhe pasardhësit e tij të lypin bukë.
Ik was jong, en nu ben ik oud: Maar nooit heb ik een vrome verlaten gezien;
26 Ai ka mëshirë dhe jep kurdoherë hua; dhe pasardhësit e tij janë në bekim.
Steeds kan hij nog mild zijn en aan anderen lenen, Zijn nageslacht tot zegen zijn.
27 Largohu nga e keqja dhe bëj të mirën, dhe do të kesh një banesë të përjetshme.
Houd u ver van het kwaad, en doe enkel wat goed is, Dan woont gij veilig voor eeuwig;
28 Sepse Zoti e do drejtësinë dhe nuk ka për t’i braktisur kurrë shenjtorët e tij; ata do të ruhen përjetë, ndërsa pasardhësit e të pabesëve do të shfarosen.
Want Jahweh heeft de gerechtigheid lief, En nimmer verlaat Hij zijn vromen. De bozen worden voor eeuwig vernietigd, En het geslacht van de zondaars vergaat;
29 Të drejtët do të trashëgojnë tokën dhe do të banojnë gjithnjë mbi të.
Maar de rechtvaardigen bezitten het Land, En blijven er altijd in wonen.
30 Nga goja e të drejtit del dituri dhe gjuha e tij flet për drejtësi.
De mond van den rechtvaardige verkondigt de wijsheid, En zijn tong spreekt wat recht is.
31 Ligji i Perëndisë të tij është në zemrën e tij; hapat e tij nuk do të lëkunden.
Hij draagt de Wet van zijn God in zijn hart; Nooit wankelen zijn schreden.
32 I pabesi spiunon të drejtin dhe përpiqet ta vrasë.
De boze loert op den vrome, En zoekt hem te doden;
33 Zoti nuk do ta lërë në duart e tij dhe nuk do të lejojë që të dënohet, kur të gjykohet.
Maar Jahweh laat hem niet in zijn macht, En duldt geen veroordeling, als men hem richt.
34 Ki shpresë të patundur tek Zoti dhe ndiq rrugën tij, dhe ai do të të lartojë me qëllim që ti të trashëgosh tokën; kur të pabesët të jenë të shfarosur, ti do ta shikosh.
Blijf op Jahweh vertrouwen, En bewandel zijn wegen; Dan stelt Hij u in het bezit van het Land, En zult gij de verdelging der zondaars aanschouwen.
35 E pashë njeriun e pushtetshëm dhe të furishëm të begatohet si një pemë e gjelbër në tokën e tij të lindjes,
Ik heb een zondaar gezien in zijn vermetele trots, Hoog als een Libanon-ceder;
36 por pastaj u zhduk; dhe ja, nuk është më; e kërkova, por nuk e gjeta më.
Ik ging voorbij: zie, hij was er niet meer; Ik zocht hem, hij was niet te vinden.
37 Ki kujdes për njeriun e ndershëm dhe këqyr njeriun e drejtë, sepse e ardhmja e këtij njeriu do të jetë paqja.
Geef acht op den vrome en let op den brave: Het kroost van dien man leeft in vrede;
38 Por shkelësit do të shkatërrohen të gjithë; në fund të pabesët do të dërrmohen.
Maar de zondaars gaan allen te gronde, De kinderen der bozen worden vernietigd.
39 Por shpëtimi i të drejtëve vjen nga Zoti; ai është kështjella e tyre në kohën e fatkeqësisë.
Jahweh is het heil van de vromen, Hun toevlucht in tijden van nood;
40 Dhe Zoti i ndihmon dhe i çliron; i çliron nga të pabesët dhe i shpëton, sepse kanë gjetur strehë tek ai.
Jahweh helpt en beschermt hen tegen de bozen, Hij redt hen, als ze vluchten tot Hem!
