Psalmet 37
1 Mos u dëshpëro për shkak të njerëzve të këqij; mos ki smirë ata që veprojnë me ligësi,
(Af David.) Græm dig ikke over Ugerningsmænd, misund ikke dem, der gør Uret!
2 sepse ata shpejt do të kositen si bari dhe do të thahen si bari i blertë.
Thi hastigt svides de af som Græsset, visner som det friske Grønne.
3 Ki besim tek Zoti dhe bëj të mira; bano vendin dhe shto besnikërinë.
Stol på HERREN og gør det gode, bo i Landet og læg Vind på Troskab,
4 Gjej kënaqësinë tënde në Zotin dhe ai do të plotësojë dëshirat e zemrës sate.
da skal du have din Fryd i HERREN, og han skal give dig, hvad dit Hjerte attrår.
5 Vendose fatin tënd tek Zoti, ki besim tek ai dhe ai ka për të vepruar.
Vælt din Vej på HERREN, stol på ham, så griber han ind
6 Ai do të bëjë të shkëlqejë drejtësia jote si drita dhe ndershmëria e saj si mesdita.
og fører din Retfærdighed frem som Lyset, din Ret som den klare Dag.
7 Rri në heshtje para Zotit dhe prite atë; mos u hidhëro për atë që i shkojnë mbarë punët e veta, për njeriun që ndjek planet e këqija të tij.
Vær stille for HERREN og bi på ham, græm dig ej over den, der har Held, over den, der farer med Rænker.
8 Hiq dorë nga zemërimi dhe lëre përbuzjen; mos u dëshpëro; kjo do të të çonte edhe ty të bëje të keqen.
Tæm din Harme, lad Vreden fare, græm dig ikke, det volder kun Harm.
9 Sepse njerëzit e këqij do të shfarosen, por ata që shpresojnë tek Zoti do të bëhen zotër të tokës.
Thi Ugerningsmænd skal ryddes ud, men de, der bier på HERREN, skal arve Landet.
10 Edhe pak dhe i pabesi nuk do të jetë më; po, ti do të kërkosh me kujdes vendin e tij dhe ai nuk do të jetë më.
En liden Stund, og den gudløse er ikke mere; ser du hen til hans Sted, så er han der ikke.
11 Por zemërbutët do të zotërojnë tokën dhe do të gëzojnë një paqe të madhe.
Men de sagtmodige skal arve Landet, de fryder sig ved megen Fred.
12 I pabesi komploton kundër të drejtit dhe kërcëllin dhëmbët kundër tij.
Den gudløse vil den retfærdige ilde og skærer Tænder imod ham;
13 Zoti qesh me të, sepse e sheh që vjen dita e tij.
men Herren, han ler ad ham, thi han ser hans Time komme.
14 Të pabesët kanë nxjerrë shpatën dhe kanë nderur harkun e tyre për të rrëzuar të mjerin dhe nevojtarin, për të vrarë ata që ecën drejt në rrugën e tyre.
De gudløse drager Sværdet og spænder Buen for at fælde arm og fattig, for at nedslagte dem, der vandrer ret;
15 Shpata e tyre do të hyjë në zemrën e tyre dhe harqet e tyre do të thyhen.
men Sværdet rammer dem selv i Hjertet, og Buerne brydes sønder og sammen.
16 Vlen më tepër e pakta e të drejtit se sa bollëku i shumë të pabesëve.
Det lidt, en retfærdig har, er bedre end mange gudløses Rigdom;
17 Sepse krahët e të pabesëve do të thyhen, por Zoti i përkrah të drejtët.
thi de gudløses Arme skal brydes, men HERREN støtter de retfærdige;
18 Zoti i njeh ditët e njerëzve të ndershëm dhe trashëgimia e tyre do të vazhdojë përjetë.
HERREN kender de uskyldiges Dage, deres Arvelod bliver evindelig;
19 Ata nuk do të ngatërrohen në kohën e fatkeqësisë dhe në ditët e zisë do të ngopen.
de beskæmmes ikke i onde Tider, de mættes i Hungerens Dage.
20 Por të pabesët do të vdesin dhe armiqtë e Zotit do të konsumohen dhe do të bëhen tym si dhjami i qengjave.
Thi de gudløse går til Grunde, som Engenes Pragt er HERRENs Fjender, de svinder, de svinder som Røg.
21 I pabesi merr hua dhe nuk e kthen, por i drejti ka mëshirë dhe dhuron.
Den gudløse låner og bliver i Gælden, den retfærdige ynkes og giver;
22 Sepse të bekuarit nga Zoti do të trashëgojnë tokën, por ata që janë mallkuar prej tij do të shfarosen.
de, han velsigner, skal arve Landet, de, han forbander, udryddes.
23 Hapat e njeriut i drejton Zoti, kur atij i pëlqejnë rrugët e tij.
Af HERREN stadfæstes Mandens Skridt, når han har Behag i hans Vej;
24 Por kur njeriu rrëzohet, nuk shtrihet për tokë, sepse Zoti e mban për dore.
om end han snubler, falder han ikke, thi HERREN støtter hans Hånd.
25 Unë kam qenë fëmijë dhe tani jam plakur, por nuk e kam parë kurrë të drejtin të braktisur dhe pasardhësit e tij të lypin bukë.
Ung har jeg været, og nu er jeg gammel, men aldrig så jeg en retfærdig forladt eller hans Afkom tigge sit Brød;
26 Ai ka mëshirë dhe jep kurdoherë hua; dhe pasardhësit e tij janë në bekim.
han ynkes altid og låner ud, og hans Afkom er til Velsignelse.
27 Largohu nga e keqja dhe bëj të mirën, dhe do të kesh një banesë të përjetshme.
Vig fra ondt og øv godt, så bliver du boende evindelig;
28 Sepse Zoti e do drejtësinë dhe nuk ka për t’i braktisur kurrë shenjtorët e tij; ata do të ruhen përjetë, ndërsa pasardhësit e të pabesëve do të shfarosen.
thi HERREN elsker Ret og svigter ej sine fromme. De onde udslettes for evigt, de gudløses Afkom udryddes;
29 Të drejtët do të trashëgojnë tokën dhe do të banojnë gjithnjë mbi të.
de retfærdige arver Landet og skal bo der til evig Tid.
30 Nga goja e të drejtit del dituri dhe gjuha e tij flet për drejtësi.
Den retfærdiges Mund taler Visdom; hans Tunge siger, hvad ret er;
31 Ligji i Perëndisë të tij është në zemrën e tij; hapat e tij nuk do të lëkunden.
sin Guds Lov har han i Hjertet, ikke vakler hans Skridt.
32 I pabesi spiunon të drejtin dhe përpiqet ta vrasë.
Den gudløse lurer på den retfærdige og står ham efter Livet,
33 Zoti nuk do ta lërë në duart e tij dhe nuk do të lejojë që të dënohet, kur të gjykohet.
men, HERREN giver ham ej i hans Hånd og lader ham ikke dømmes for Retten.
34 Ki shpresë të patundur tek Zoti dhe ndiq rrugën tij, dhe ai do të të lartojë me qëllim që ti të trashëgosh tokën; kur të pabesët të jenë të shfarosur, ti do ta shikosh.
Bi på HERREN og bliv på hans Vej, så skal han ophøje dig til at arve Landet; du skal skue de gudløses Undergang.
35 E pashë njeriun e pushtetshëm dhe të furishëm të begatohet si një pemë e gjelbër në tokën e tij të lindjes,
Jeg har set en gudløs trodse, bryste sig som en Libanons Ceder
36 por pastaj u zhduk; dhe ja, nuk është më; e kërkova, por nuk e gjeta më.
men se, da jeg gik der forbi, var han borte; da jeg søgte ham, fandtes han ikke.
37 Ki kujdes për njeriun e ndershëm dhe këqyr njeriun e drejtë, sepse e ardhmja e këtij njeriu do të jetë paqja.
Vogt på Uskyld, læg Vind på Oprigtighed, thi Fredens Mand har en Fremtid;
38 Por shkelësit do të shkatërrohen të gjithë; në fund të pabesët do të dërrmohen.
men Overtræderne udryddes til Hobe, de gudløses Fremtid går tabt.
39 Por shpëtimi i të drejtëve vjen nga Zoti; ai është kështjella e tyre në kohën e fatkeqësisë.
De retfærdiges Frelse kommer fra HERREN, deres Tilflugt i Nødens Stund;
40 Dhe Zoti i ndihmon dhe i çliron; i çliron nga të pabesët dhe i shpëton, sepse kanë gjetur strehë tek ai.
HERREN hjælper og frier dem, fra de gudløse frier og frelser han dem; thi hos ham har de søgt deres Tilflugt.
