Psalmet 36

1 Mëkati i të pabesit i thotë zemrës sime: “Nuk ekziston asnjë frikë nga Perëndia përpara syve të tij.

Načelniku godbe; pesem hlapca Gospodovega, Davida. Beseda pregrehe krivičnega je v srca mojega globočini: Pred očmi njegovimi ni strahu Božjega.

2 Sepse ai gënjen veten e tij në kërkimin e fajit që ka kryer në urrejtjen ndaj tij.

Slepí se v svojih očéh, ko doseže krivico svojo, katero naj bi sovražil.

3 Fjalët e gojës së tij janë paudhësi dhe mashtrim; ai ka pushuar së qeni i urtë dhe nuk bën më të mira.

Besede ust njegovih so prazne in zvijačne; rabiti jenja razum, da bi delal dobro.

4 Ai thur paudhësi në shtratin e tij; vihet në një rrugë që nuk është e mirë dhe që nuk e dënon të keqen”.

Ničemurnost misli v postelji svoji, stopa na pot, ki ni dobra: hudega ne zameta.

5 O Zot, mirësia jote arrin deri në qiell dhe besnikëria jote deri te retë.

Gospod, v nebesih je milost tvoja, zvestoba tvoja noter do gornjih oblakov.

6 Drejtësia jote është si malet e Perëndisë, dhe gjykimet e tua janë si një humnerë e madhe. O Zot, ti ruan njerëz dhe kafshë.

Pravica tvoja kakor največje gore, sodbe tvoje valovi veliki; ljudî in živali ohranjaš, Gospod.

7 O Perëndi, sa e çmuar është mirësia jote! Prandaj bijtë e njerëzve gjejnë strehë nën hijen e krahëve të tu;

Kako dražestna je milost tvoja, Bog, ko sinovi človeški pribegajo v senco peróti tvojih.

8 ata ngopen me bollëkun e shtëpisë sate, dhe ti u heq etjen në përroin e kënaqësive të tua.

Preobilno se napolnjujejo z obilostjo hiše tvoje, in iz potoka svojih slasti jih napajaš.

9 Sepse pranë teje është burimi i jetës, dhe me anë të dritës sate ne shohim dritën.

Ker pri tebi je življenja vir, v svetlobi tvoji uživamo svetlobo.

10 Zgjate mirësinë tënde ndaj atyre që të njohin dhe drejtësinë tënde ndaj atyre që janë të drejtë nga zemra.

Pomóli milost svojo njim, ki te spoznavajo, in pravico svojo pravičnim v srci.

11 Mos më vëntë këmbën kryelarti dhe dora e të pabesit mos më marrtë me vete.

Ne zadeni me prevzetnega noga, in roka krivičnih naj me ne zapelje, da zaidem.

12 Ja, ata që kryejnë paudhësi kanë rënë; i kanë rrëzuar për tokë dhe nuk mund të ringjallen përsëri.

Ko padejo hudodelniki, zaženó se tako, da ne morejo vstati.