< Psalmet 36 >

1 Mëkati i të pabesit i thotë zemrës sime: “Nuk ekziston asnjë frikë nga Perëndia përpara syve të tij.
Au chef des chantres. Du serviteur de l’Éternel, de David. La parole impie du méchant est au fond de son cœur; La crainte de Dieu n’est pas devant ses yeux.
2 Sepse ai gënjen veten e tij në kërkimin e fajit që ka kryer në urrejtjen ndaj tij.
Car il se flatte à ses propres yeux, Pour consommer son iniquité, Pour assouvir sa haine.
3 Fjalët e gojës së tij janë paudhësi dhe mashtrim; ai ka pushuar së qeni i urtë dhe nuk bën më të mira.
Les paroles de sa bouche sont fausses et trompeuses; Il renonce à agir avec sagesse, à faire le bien.
4 Ai thur paudhësi në shtratin e tij; vihet në një rrugë që nuk është e mirë dhe që nuk e dënon të keqen”.
Il médite l’injustice sur sa couche, Il se tient sur une voie qui n’est pas bonne, Il ne repousse pas le mal.
5 O Zot, mirësia jote arrin deri në qiell dhe besnikëria jote deri te retë.
Éternel! Ta bonté atteint jusqu’aux cieux, Ta fidélité jusqu’aux nues.
6 Drejtësia jote është si malet e Perëndisë, dhe gjykimet e tua janë si një humnerë e madhe. O Zot, ti ruan njerëz dhe kafshë.
Ta justice est comme les montagnes de Dieu, Tes jugements sont comme le grand abîme. Éternel! Tu soutiens les hommes et les bêtes.
7 O Perëndi, sa e çmuar është mirësia jote! Prandaj bijtë e njerëzve gjejnë strehë nën hijen e krahëve të tu;
Combien est précieuse ta bonté, ô Dieu! A l’ombre de tes ailes les fils de l’homme cherchent un refuge.
8 ata ngopen me bollëkun e shtëpisë sate, dhe ti u heq etjen në përroin e kënaqësive të tua.
Ils se rassasient de l’abondance de ta maison, Et tu les abreuves au torrent de tes délices.
9 Sepse pranë teje është burimi i jetës, dhe me anë të dritës sate ne shohim dritën.
Car auprès de toi est la source de la vie; Par ta lumière nous voyons la lumière.
10 Zgjate mirësinë tënde ndaj atyre që të njohin dhe drejtësinë tënde ndaj atyre që janë të drejtë nga zemra.
Étends ta bonté sur ceux qui te connaissent, Et ta justice sur ceux dont le cœur est droit!
11 Mos më vëntë këmbën kryelarti dhe dora e të pabesit mos më marrtë me vete.
Que le pied de l’orgueil ne m’atteigne pas, Et que la main des méchants ne me fasse pas fuir!
12 Ja, ata që kryejnë paudhësi kanë rënë; i kanë rrëzuar për tokë dhe nuk mund të ringjallen përsëri.
Déjà tombent ceux qui commettent l’iniquité; Ils sont renversés, et ils ne peuvent se relever.

< Psalmet 36 >