Psalmet 30

1 Do të të lëvdoj, o Zot, sepse ti më ngrite lart, dhe nuk i lejove armiqtë e mi të tallen me mua.

Psaume. Cantique pour la dédicace de la maison. De David. Je t’exalte, ô Éternel, car tu m’as relevé, Tu n’as pas voulu que mes ennemis se réjouissent à mon sujet.

2 O Zot, Perëndia im, unë të kam klithur ty, dhe ti më ke shëruar.

Éternel, mon Dieu! J’ai crié à toi, et tu m’as guéri.

3 O Zot, ti e ke nxjerrë shpirtin tim jashtë Sheolit, më ke mbajtur gjallë që të mos zbrisja në gropë. (Sheol h7585)

Éternel! Tu as fait remonter mon âme du séjour des morts, Tu m’as fait revivre loin de ceux qui descendent dans la fosse. (Sheol h7585)

4 I këndoni lavde Zotit, ju, shenjtorë të tij, dhe kremtoni shenjtërinë e tij,

Chantez à l’Éternel, vous qui l’aimez, Célébrez par vos louanges sa sainteté!

5 sepse zemërimi im mban vetëm një çast, por mirësia e tij mban një jetë të tërë. Të qarat mund të vazhdojnë një natë, por në mëngjes shpërthen një britmë gëzimi.

Car sa colère dure un instant, Mais sa grâce toute la vie; Le soir arrivent les pleurs, Et le matin l’allégresse.

6 Kur kisha bollëk thoja: “Unë nuk do të prekem kurrë”.

Je disais dans ma sécurité: Je ne chancellerai jamais!

7 O Zot, për hirin tënd e kishe fortësuar malin tim, ti e fshehe fytyrën tënde, dhe unë mbeta i trembur.

Éternel! Par ta grâce tu avais affermi ma montagne… Tu cachas ta face, et je fus troublé.

8 Unë të klitha ty, o Zot, iu luta fort Zotit,

Éternel! J’ai crié à toi, J’ai imploré l’Éternel:

9 duke thënë: “Çfarë dobie do të kesh nga gjaku im po të jetë se zbres në gropë? A mundet pluhuri të të kremtojë? A mundet ai të shpallë të vërtetën tënde?

Que gagnes-tu à verser mon sang, A me faire descendre dans la fosse? La poussière a-t-elle pour toi des louanges? Raconte-t-elle ta fidélité?

10 Dëgjo, o Zot, dhe ki mëshirë për mua, o Zot, bëhu ti ndihma ime”.

Écoute, Éternel, aie pitié de moi! Éternel, secours-moi!

11 Ti e ke kthyer vajtimin tim në valle; ma ke hequr grethoren dhe më ke mbushur me gëzim,

Et tu as changé mes lamentations en allégresse, Tu as délié mon sac, et tu m’as ceint de joie,

12 me qëllim që shpirti im të mund të të këndojë lavdi pa pushim. O Zot, Perëndia im, unë do të të kremtoj përjetë.

Afin que mon cœur te chante et ne soit pas muet. Éternel, mon Dieu! Je te louerai toujours.