Psalmet 25

1 Te ti, o Zot, e lartoj shpirtin tim.

Av David. Herre, til deg lyfter eg mi sjæl.

2 O Perëndia im, kam besim te ti; bëj që të mos mbetem i zhgënjyer dhe që armiqtë e mi të mos triumfojnë mbi mua.

Min Gud, til deg hev eg sett mi lit; lat meg ikkje verta til skammar; lat ikkje mine fiendar gilda seg yver meg!

3 Po, bëj që asnjë nga ata që kanë besim te ti të mos zhgënjehet; u turpërofshin ata që sillen pabesisht pa shkak.

Ja, ingen av deim som ventar på deg, skal verta til skammar; men dei skal verta til skammar, som utan årsak bryt si tru.

4 O Zot, më trego rrugët e tua, më mëso shtigjet e tua.

Herre, lat meg kjenna dine vegar, lær meg dine stigar!

5 Më udhëhiq në të vërtetën tënde dhe më mëso, sepse ti je Perëndia i shpëtimit tim; unë shpresoj shumë te ti gjatë gjithë ditës.

Leid meg fram i di sanning og lær meg! for du er Gud, min frelsar, på deg ventar eg all dagen.

6 Kujto, o Zot, mëshirën tënde dhe miresinë tënde, sepse janë të përhershme.

Herre, kom i hug di miskunn og din nåde! for dei er frå æveleg tid.

7 Mos i kujto mëkatet e rinisë sime, as shkeljet e mia; por në dashamirësinë tënde më kujto, o Zot, për hir të mirësisë sate.

Kom ikkje i hug min ungdoms synder og mine misgjerningar; kom meg i hug etter di miskunn for din godhug skuld, Herre!

8 Zoti është i mirë dhe i drejtë, prandaj ai do t’u mësojë rrugën mëkatarëve.

Herren er god og rettvis; difor lærer han syndarar vegen.

9 Ai do të udhëheqë njerëzit zemërbutë në drejtësi dhe do t’u mësojë të përulurve rrugën e tij.

Han leider dei audmjuke i det som rett er, og lærer dei audmjuke sin veg.

10 Të gjitha rrugët e Zotit janë mirësi dhe vërtetësi për ata që respektojnë besëlidhjen e tij dhe porositë e tij.

Alle Herrens stigar er nåde og sanning mot deim som held hans pakt og hans vitnemål.

11 Për hir të emrit tënd, o Zot, fale paudhësinë time, sepse ajo është e madhe.

For ditt namn skuld, Herre, forlat meg mi skuld, for ho er stor!

12 Kush është njeriu që ka frikë nga Zoti? Ai do t’i tregojë rrugën që duhet të zgjedhë.

Kven er den mann som ottast Herren? Honom lærer han den veg han skal velja.

13 Ai do të jetojë në bollëk dhe pasardhësit e tij do të trashëgojnë tokën.

Hans sjæl skal stødt bu i sæla, og hans avkjøme skal erva landet.

14 Sekreti i Zotit u tregohet atyre që kanë frikë prej tij, dhe ai u bën të njohur atyre besëlidhjen e tij.

Herren hev samlag med deim som ottast honom, og si pakt vil han kunngjera deim.

15 Sytë e mi drejtohen vazhdimisht te Zoti, sepse ai do të m’i nxjerrë këmbët nga rrjeta.

Mine augo er stendigt vende til Herren, for han dreg mine føter ut or garnet.

16 Kthehu nga unë dhe ki mëshirë për mua, sepse jam vetëm dhe i dëshpëruar.

Vend deg til meg og ver meg nådig! for eg er einsleg og arm.

17 Ankthet e zemrës sime janë shtuar; më çliro nga fatkeqësitë e mia.

Min hjarteverk hev dei gjort stor; før meg ut or mine trengslor!

18 Shiko pikëllimin tim dhe ankthin tim, dhe fali të gjitha mëkatet e mia.

Sjå min armodsdom og mi møda, og forlat meg alle mine synder!

19 Këqyr armiqtë e mi, sepse janë të shumtë dhe më urrejnë me një urrejtje plot dhunë.

Sjå mine fiendar, at dei er mange! og dei hatar meg med rettarlaust hat.

20 Ruaje jetën time dhe më çliro; bëj që të mos jem i pështjelluar, sepse unë po gjej strehë te ti.

Vara mi sjæl og frels meg! Lat meg ikkje verta til skammar! for eg flyr til deg.

21 Pastërtia dhe ndershmëria më mbrofshin, sepse unë shpresoj te ti.

Lat uskyld og trurøkna verja meg, for eg ventar på deg.

22 O Perëndi, liroje Izraelin nga të gjitha mundimet e tij.

Å Gud, løys Israel ut or alle sine trengslor!