Psalmet 22

1 Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

Al Vencedor, sobre Ajelet-sahar el lucero de la mañana. Salmo de David. Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has dejado? ¿ Por qué estás lejos de mi salud, y de las palabras de mi clamor?

2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

Dios mío, clamo de día, y no oyes; y de noche, y no puedo estar en silencio.

3 Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

Tú empero eres santo, tú que habitas entre las alabanzas de Israel.

4 Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

En ti esperaron nuestros padres; esperaron, y tú los salvaste.

5 Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

Clamaron a ti, y fueron librados; esperaron en ti, y no se avergonzaron.

6 Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

Mas yo soy gusano, y no varón; oprobio de los hombres, y desecho del pueblo.

7 Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

Todos los que me ven, escarnecen de mí; estiran los labios, menean la cabeza, diciendo:

8 duke thënë: “Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do”.

Remítese al SEÑOR, líbrelo; sálvele él, puesto que en él se complacía.

9 Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

Pero tú eres el que me sacó del vientre, el que me haces esperar en ti desde que estaba a los pechos de mi madre.

10 Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

Sobre ti fui echado desde la matriz; desde el vientre de mi madre, tú eres mi Dios.

11 Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

No te alejes de mí, porque la angustia está cerca; porque no hay quien ayude.

12 Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

Me han rodeado muchos toros; fuertes toros de Basán me han cercado.

13 ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

Abrieron sobre mí su boca, como león rampante y rugiente.

14 Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

Heme escurrido como aguas, y todos mis huesos se descoyuntaron; mi corazón fue como cera, desliéndose en medio de mis entrañas.

15 Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

Como un tiesto se secó mi vigor, y mi lengua se pegó a mi paladar; y me has puesto en el polvo de la muerte.

16 Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

Porque perros me han rodeado, me ha cercado cuadrilla de malignos; horadaron mis manos y mis pies.

17 Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

Contar puedo todos mis huesos; ellos miran, me consideran.

18 Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

Partieron entre sí mis vestidos, y sobre mi ropa echaron suertes.

19 Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

Mas tú, SEÑOR, no te alejes; fortaleza mía, apresúrate para mi ayuda.

20 Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

Libra de la espada mi alma; del poder del perro mi vida.

21 Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

Sálvame de la boca del león, y de los cuernos de los unicornios líbrame.

22 Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

Anunciaré tu nombre a mis hermanos; en medio de la congregación te alabaré.

23 Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

Los que teméis al SEÑOR, alabadle; toda la simiente de Jacob glorificadle; y temed de él, toda la simiente de Israel.

24 Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

Porque no menospreció ni abominó la aflicción del pobre en espíritu, ni de él escondió su rostro; y cuando clamó a él, le oyó.

25 Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

De ti será mi alabanza en la grande congregación; mis votos pagaré delante de los que le temen.

26 Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

Comerán los humildes, y serán saciados; alabarán al SEÑOR los que le buscan; vivirá vuestro corazón para siempre.

27 Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

Se acordarán, y se volverán al SEÑOR todos los términos de la tierra; y se humillarán delante de ti todas las familias de los gentiles.

28 Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

Porque del SEÑOR es el reino; y él se enseñoreará de los gentiles.

29 Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

Comerán y adorarán todos los gruesos de la tierra; delante de él se arrodillarán todos los que descienden al polvo, y ninguno puede vivificar su propio alma.

30 Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

La simiente le servirá; será contada al SEÑOR por generación.

31 Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.

Vendrán, y anunciarán al pueblo que naciere, su justicia que él hizo.