Psalmet 22

1 Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

¡Dios mío, Dios mío! ¿por qué me has dejado? ¿estás lejos de mi salud, de las palabras de mi gemido?

2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

Dios mío, clamo de día, y no oyes; y de noche, y no hay para mí silencio.

3 Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

Y tú, santo, habitante, alabanzas de Israel.

4 Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

En ti esperaron nuestros padres: esperaron, y los salvaste.

5 Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

Clamaron a ti, y fueron librados: esperaron en ti, y no se avergonzaron.

6 Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

Y yo, gusano, y no varón: vergüenza de hombres y desecho del pueblo.

7 Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

Todos los que me ven, escarnecen de mí: echan de los labios, menean la cabeza.

8 duke thënë: “Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do”.

Remíte se a Jehová, líbrele, que le quiere bien.

9 Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

Empero tú eres el que me sacó del vientre: el que me haces esperar desde los pechos de mi madre.

10 Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

Sobre ti estoy echado desde la matriz: desde el vientre de mi madre tú eres mi Dios.

11 Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

No te alejes de mí, porque la angustia está cerca: porque no hay quien ayude.

12 Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

Rodeáronme muchos toros: fuertes toros de Basán me cercaron.

13 ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

Abrieron sobre mí su boca, como león que hace presa y que brama.

14 Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

Como aguas me escurrí, y descoyuntáronse todos mis huesos: mi corazón fue como cera desliéndose en medio de mis entrañas.

15 Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

Secóse como un tiesto mi vigor, y mi lengua se pegó a mis paladares: y en el polvo de la muerte me has puesto.

16 Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

Porque me rodearon perros: cercáronme cuadrilla de malignos: horadaron mis manos y mis pies.

17 Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

Contaría todos mis huesos: ellos miran, me consideran:

18 Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

Partieron entre sí mis vestidos: y sobre mi ropa echaron suertes.

19 Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

Mas tú, Jehová, no te alejes: fortaleza mía, apresúrate para mi socorro.

20 Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

Escapa de la espada mi alma; de poder del perro mi única.

21 Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

Sálvame de la boca del león: y de los cuernos de los unicornios óyeme.

22 Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

Contaré tu nombre a mis hermanos: en medio de la congregación te alabaré.

23 Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

Los que teméis a Jehová, alabádle; toda la simiente de Jacob, glorificádle; y teméd de él toda la simiente de Israel.

24 Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

Porque no menospreció, ni abominó, la aflicción del pobre, ni escondió su rostro de él: y cuando clamó a él, le oyó.

25 Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

De ti será mi alabanza en la grande congregación: mis votos pagaré delante de los que le temen.

26 Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

Comerán los pobres, y hartarse han: alabarán a Jehová los que le buscan: vivirá vuestro corazón para siempre.

27 Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

Acordarse han, y volverse han a Jehová todos los términos de la tierra; y humillarse han delante de ti todas las familias de las gentes.

28 Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

Porque de Jehová es el reino: y él se enseñoreará de las naciones.

29 Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

Comieron, y adoraron todos los gruesos de la tierra: delante de él se arrodillaron todos los que descienden al polvo: y sus almas no vivificaron.

30 Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

La simiente le servirá: será contada a Jehová perpetuamente.

31 Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.

Vendrán, y anunciarán al pueblo que naciere, su justicia que él hizo.