Psalmet 22

1 Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

¡ʼEL mío, ʼEL mío! ¿Por qué me desamparaste? ¿Por qué estás lejos de mi salvación y de las palabras de mi clamor?

2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

ʼElohim mío, clamo de día, y no respondes, Y de noche, y no hay descanso para mí.

3 Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

Pero Tú eres santo, ¡Tú, que moras entre las alabanzas de Israel!

4 Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

En Ti confiaron nuestros antepasados. Confiaron, y Tú los libraste.

5 Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

Clamaron a Ti, y fueron librados. Confiaron en Ti, y no fueron avergonzados.

6 Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

Pero yo soy gusano y no hombre, Oprobio de los hombres y despreciado por el pueblo.

7 Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

Todos los que me ven me escarnecen. Hacen una mueca con los labios. Menean la cabeza y dicen:

8 duke thënë: “Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do”.

Se encomendó a Yavé. Líbrelo Él. Que Él lo rescate, Puesto que se complacía en Él.

9 Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

Pero Tú eres el que me sacó del vientre. Me diste confianza aun cuando estaba a los pechos de mi madre.

10 Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

A Ti fui entregado desde la matriz, Desde el vientre de mi madre Tú eres mi ʼEL.

11 Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

No te alejes de Mí, porque la angustia está cerca, Porque no hay quien ayude.

12 Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

Me rodearon muchos toros. Fuertes toros de Basán me rodearon.

13 ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

Abren su boca contra mí Como león voraz y rugiente.

14 Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

Soy derramado como aguas Y todos mis huesos se descoyuntan. Mi corazón se volvió como cera. Se derritió entre mis órganos.

15 Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

Mi vigor está seco como tiesto Y mi lengua se pega a mis mandíbulas. ¡Me pones en el polvo de la muerte!

16 Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

Perros me rodearon. Me cercó cuadrilla de perversos. Horadaron mis manos y mis pies.

17 Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

Puedo contar todos mis huesos. Ellos me miran y me observan.

18 Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

Reparten entre sí mis ropas, Y sobre mi túnica echan suertes.

19 Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

Pero Tú, oh Yavé, ¡no te alejes! Fortaleza mía, ¡Apresúrate a socorrerme!

20 Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

¡Libra de la espada el alma mía, Del poder del perro mi vida!

21 Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

¡Sálvame de la boca del león Y de los cuernos de los toros salvajes! ¡Me has respondido!

22 Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

Anunciaré tu Nombre a mis hermanos. En medio de la congregación te alabaré.

23 Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

Los que temen a Yavé, alábenlo. Glorifíquenlo, toda la descendencia de Jacob, Y témanle, toda la descendencia de Israel,

24 Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

Porque no menospreció ni aborreció el dolor del afligido, Ni de él ocultó su rostro, Sino cuando clamó a Él, Lo escuchó.

25 Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

De Ti viene mi alabanza en la gran congregación. Cumpliré mis votos delante de los que te temen.

26 Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

¡Los pobres comerán y serán saciados! ¡Alabarán a Yavé los que lo buscan! ¡Que su corazón viva para siempre!

27 Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

Se acordarán y volverán a Yavé de todos los confines de la tierra, Y todas las familias de las naciones se postrarán delante de Ti.

28 Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

Porque de Yavé es el reino, Y Él gobierna las naciones.

29 Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

Comerán y se postrarán Todos los poderosos de la tierra, Los que bajan al polvo se postrarán ante Él, Los que no pueden conservar viva su alma.

30 Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

Una futura generación le servirá. Esto se dirá de ʼAdonay hasta la próxima generación.

31 Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.

Acudirán y declararán su justicia, Anunciarán a pueblo que nacerá que Él hizo esto.