Psalmet 22

1 Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

В конец, о заступлении утреннем, псалом Давиду. Боже, Боже мой, вонми ми, вскую оставил мя еси? Далече от спасения моего словеса грехопадений моих.

2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

Боже мой, воззову во дни, и не услышиши, и в нощи, и не в безумие мне.

3 Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

Ты же во Святем живеши, хвало Израилева.

4 Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

На Тя уповаша отцы наши: уповаша, и избавил еси я:

5 Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

к Тебе воззваша, и спасошася: на Тя уповаша, и не постыдешася.

6 Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

Аз же есмь червь, а не человек, поношение человеков и уничижение людий.

7 Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

Вси видящии мя поругашамися, глаголаша устнами, покиваша главою:

8 duke thënë: “Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do”.

упова на Господа, да избавит его, да спасет его, яко хощет его.

9 Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

Яко Ты еси исторгий мя из чрева, упование мое от сосцу матере моея.

10 Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

К Тебе привержен есмь от ложесн, от чрева матере моея Бог мой еси Ты.

11 Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

Да не отступиши от мене, яко скорбь близ, яко несть помогаяй ми.

12 Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

Обыдоша мя телцы мнози, юнцы тучнии одержаша мя:

13 ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

отверзоша на мя уста своя, яко лев восхищаяй и рыкаяй.

14 Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

Яко вода излияхся, и разсыпашася вся кости моя: бысть сердце мое яко воск таяй посреде чрева моего.

15 Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

Изсше яко скудель крепость моя, и язык мой прильпе гортани моему, и в персть смерти свел мя еси.

16 Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

Яко обыдоша мя пси мнози, сонм лукавых одержаша мя: ископаша руце мои и нозе мои.

17 Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

Изчетоша вся кости моя: тии же смотриша и презреша мя.

18 Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

Разделиша ризы моя себе, и о одежди моей меташа жребий.

19 Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

Ты же, Господи, не удали помощь твою от мене: на заступление мое вонми.

20 Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

Избави от оружия душу мою, и из руки песии единородную мою.

21 Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

Спаси мя от уст львовых, и от рог единорожь смирение мое.

22 Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

Повем имя Твое братии моей, посреде церкве воспою Тя.

23 Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

Боящиися Господа, восхвалите Его, все семя Иаковле, прославите Его, да убоится же от Него все семя Израилево:

24 Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

яко не уничижи, ниже негодова молитвы нищаго, ниже отврати лице Свое от мене, и егда воззвах к Нему, услыша мя.

25 Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

От Тебе похвала моя, в церкви велицей исповемся Тебе: молитвы моя воздам пред боящимися Его.

26 Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

Ядят убозии, и насытятся, и восхвалят Господа взыскающии Его: жива будут сердца их в век века.

27 Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

Помянутся и обратятся ко Господу вси концы земли, и поклонятся пред Ним вся отечествия язык:

28 Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

яко Господне есть царствие, и Той обладает языки.

29 Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

Ядоша и поклонишася вси тучнии земли: пред Ним припадут вси низходящии в землю: и душа моя тому живет.

30 Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

И семя мое поработает Ему: возвестит Господеви род грядущий:

31 Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.

и возвестят правду Его людем рождшымся, яже сотвори Господь.