Psalmet 22

1 Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

Salmo de Davi para o regente, como em “cerva da manhã”: Deus meu, Deus meu, por que me desamparaste? Longe [estás] de meu livramento [e] das palavras de meu gemido.

2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

Deus meu, eu clamo de dia, e tu não me respondes; também [clamo] de noite, e não tenho sossego.

3 Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

Porém tu és Santo, que habitas [nos] louvores de Israel.

4 Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

Nossos pais confiaram em ti; eles confiaram, e tu os livraste.

5 Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

Eles clamaram a ti, e escaparam [do perigo]; eles confiaram em ti, e não foram envergonhados.

6 Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

Mas eu sou um verme, e não um homem; [sou] humilhado pelos homens, e desprezado pelo povo.

7 Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

Todos os que me veem zombam de mim; abrem os lábios [e] sacodem a cabeça, [dizendo]:

8 duke thënë: “Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do”.

Ele confiou no “SENHOR”; [agora] que ele o salve e o liberte; pois se agrada nele.

9 Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

Tu és o que me tiraste do ventre; [e] o que me deu segurança, [estando eu] junto aos seios de minha mãe.

10 Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

Eu fui lançado sobre ti desde [que saí d] o útero; desde o ventre de minha mãe tu [és] meu Deus.

11 Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

Não fiques longe de mim, porque a minha angústia está perto; pois não há quem [me] ajude.

12 Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

Muitos touros me cercaram; fortes de Basã me rodearam.

13 ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

Abriram contra mim suas bocas, [como] leão que despedaça e ruge.

14 Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

Eu me derramei como água, e todos os meus ossos se soltaram uns dos outros; meu coração é como cera, [e] se derreteu por entre meus órgãos.

15 Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

Minha força se secou como um caco de barro, e minha língua está grudada no céu da boca; e tu me pões no pó da morte;

16 Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

Porque cães ficaram ao meu redor; uma multidão de malfeitores me cercou; perfuraram minhas mãos e meus pés.

17 Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

Eu poderia contar todos os meus ossos; eles estão [me] olhando, e prestando atenção em mim.

18 Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

Eles repartem entre si minhas roupas; e sobre minha vestimenta eles lançam sortes.

19 Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

Porém tu, SENHOR, não fiques longe; força minha, apressa-te para me socorrer.

20 Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

Livra minha alma da espada; [e] minha vida da violência do cão.

21 Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

Salva-me da boca do leão; e responde-me dos chifres dos touros selvagens.

22 Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

[Então] eu contarei teu nome a meus irmãos; no meio da congregação eu te louvarei.

23 Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

Vós que temeis ao SENHOR, louvai a ele! E vós, de toda a semente de Jacó, glorificai a ele! Prestai culto a ele, vós de toda a semente de Israel.

24 Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

Porque ele não desprezou nem abominou a aflição do aflito, nem escondeu seu rosto dele; mas sim, quando [o aflito] clamou, ele [o] ouviu.

25 Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

Meu louvor será para ti na grande congregação; eu pagarei meus juramentos perante os que o temem.

26 Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

Os humilhados comerão, e ficarão fartos; louvarão ao SENHOR aqueles que o buscam; vosso coração viverá para sempre.

27 Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

Todos os extremos da terra se lembrarão [disso], e se converterão ao SENHOR; e todas as gerações das nações adorarão diante de ti.

28 Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

Porque o reino [pertence] ao SENHOR; e ele governa sobre as nações.

29 Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

Todos os ricos da terra comerão e adorarão, [e] perante o rosto dele se prostrarão todos os que descem ao pó, e [que] não podem manter viva sua alma.

30 Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

A descendência o servirá; ela será contada ao Senhor, para a geração [seguinte].

31 Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.

Chegarão, e anunciarão a justiça dele ao povo que nascer, porque ele [assim] fez.