Psalmet 22
1 Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?
To the Overseer, on 'The Hind of the Morning.' — A Psalm of David. My God, my God, why hast Thou forsaken me? Far from my salvation, The words of my roaring?
2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.
My God, I call by day, and Thou answerest not, And by night, and there is no silence to me.
3 Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.
And Thou [art] holy, Sitting — the Praise of Israel.
4 Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.
In Thee did our fathers trust — they trusted, And Thou dost deliver them.
5 Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.
Unto Thee they cried, and were delivered, In Thee they trusted, and were not ashamed.
6 Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.
And I [am] a worm, and no man, A reproach of man, and despised of the people.
7 Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,
All beholding me do mock at me, They make free with the lip — shake the head,
8 duke thënë: “Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do”.
'Roll unto Jehovah, He doth deliver him, He doth deliver him, for he delighted in him.'
9 Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.
For thou [art] He bringing me forth from the womb, Causing me to trust, On the breasts of my mother.
10 Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.
On Thee I have been cast from the womb, From the belly of my mother Thou [art] my God.
11 Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.
Be not far from me, For adversity is near, for there is no helper.
12 Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;
Many bulls have surrounded me, Mighty ones of Bashan have compassed me,
13 ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.
They have opened against me their mouth, A lion tearing and roaring.
14 Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.
As waters I have been poured out, And separated themselves have all my bones, My heart hath been like wax, It is melted in the midst of my bowels.
15 Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.
Dried up as an earthen vessel is my power, And my tongue is cleaving to my jaws.
16 Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.
And to the dust of death thou appointest me, For surrounded me have dogs, A company of evil doers have compassed me, Piercing my hands and my feet.
17 Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.
I count all my bones — they look expectingly, They look upon me,
18 Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.
They apportion my garments to themselves, And for my clothing they cause a lot to fall.
19 Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.
And Thou, O Jehovah, be not far off, O my strength, to help me haste.
20 Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.
Deliver from the sword my soul, From the paw of a dog mine only one.
21 Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.
Save me from the mouth of a lion: — And — from the horns of the high places Thou hast answered me!
22 Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.
I declare Thy name to my brethren, In the midst of the assembly I praise Thee.
23 Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.
Ye who fear Jehovah, praise ye Him, All the seed of Jacob, honour ye Him, And be afraid of Him, all ye seed of Israel.
24 Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.
For He hath not despised, nor abominated, The affliction of the afflicted, Nor hath He hidden His face from him, And in his crying unto Him He heareth.
25 Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.
Of Thee my praise [is] in the great assembly. My vows I complete before His fearers.
26 Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.
The humble do eat and are satisfied, Praise Jehovah do those seeking Him, Your heart doth live for ever.
27 Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.
Remember and return unto Jehovah, Do all ends of the earth, And before Thee bow themselves, Do all families of the nations,
28 Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.
For to Jehovah [is] the kingdom, And He is ruling among nations.
29 Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.
And the fat ones of earth have eaten, And they bow themselves, Before Him bow do all going down to dust, And he [who] hath not revived his soul.
30 Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.
A seed doth serve Him, It is declared of the Lord to the generation.
31 Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.
They come and declare His righteousness, To a people that is borne, that He hath made!
