Psalmet 22

1 Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

Ka Pathen, ka Pathen idia neidalhah hitam? Panpi ngai a kamao teng idia gamlha tah a um ji nahim?

2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

Niseh in nangma kakoujie, ka Pathen, hinlah nangin nei donbut poi. Janseh jongleh kakou ogin naja jin, hinlah lungmon na kanei jipoi.

3 Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

Israel’in athangvah jing laltouna-a tou nangmahi Atheng nahi.

4 Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

Kapu kapa teovin nangma natahsan un, nangman amaho nahuh hing tai.

5 Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

Naheng a akap un hihhing in ahumtaove. Amahon nangma natahsan un nang man amaho nasujum poi.

6 Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

Hinlah keima hi mihem a dia lhing joulou lungtol bang bep kahi. Mijouse dia thet umle musit um chu kahitai!

7 Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

Eimu jousen eihouseovin, aleiju adosah un, alu apeijun asei uve,

8 duke thënë: “Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do”.

“Ama pa hi Pathena ki ngai pachu hilou ham? Achuti le aPathen chu kihuhdoh sah hen! Pakaiyin amahi angailut a ahileh apakai in huh doh hen!”

9 Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

Nangin kanu naobusunga konin neina hoidamin nei pui galkai in, kanu a-anglum laiya patna nangma tahsanje neina hil ahitai.

10 Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

Kahung pen a patna nangma ban thahatna'a eikipelut a ahitai. Kahung penlhah a patna kapathen chu nangma nahi jing e.

11 Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

Keija kon in gamla loujen in ajeh chu boina ahungnai in, koima dang eikithopi thei aumpoi.

12 Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

Bongchal ho’n aum kimvel bangin kagal miten eihin umkimvel taovin, Bashan bongchal khohlah hon eium kimvel taove!

13 ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

Hang tah le kisong tah Keipi bahkai in aneh ding aboltel bangin keima val lhum dingin akamkau ve.

14 Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

Kahinkho hi twi banga kisunglha ahitai, kagu kachang hojong akilhep gamtan, kalungchang jong khoilu bangin ajunlha gamtai.

15 Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

Nisan asah gep leilhang bangin katha akanghel jengtai. Kaleijong kadang chungah akikamat tai. Nangin vutvai lah a neijam in athidin neida lhatan ahi.

16 Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

Kagalmiten uicha hon bangin eium kimvel taovin. Migilou honkhat in eium kimvel taovin ahi.

17 Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

Kagu kachang hojong simthei ahisoh tan. Kagal miten eiveovin eivesaltaeh jengun ahi.

18 Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

Kavon hojong vang asan un akihom gamtaovin ahi.

19 Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

O Pakai keija konin umgamla hih behin! Nangma kathahatna nahi neihung kithopi loijin.

20 Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

Nachemjam chun neihuhdoh in, kahinkho manlutah hi hiche uicha hoa kon in neihuhdoh peh in.

21 Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

Keipi bahkai kam a kon in neiloidoh peh in langhiche gambongchal hang kiteni ki a kon in neihuhdoh in.

22 Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

Kasopi pasal holeh numeiho kom a naminhi phongjal lenh katin, Houbung kikhom holah a nangma kathangvah ding ahi.

23 Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

Ama gingho jousen Pakai chu thangvah hen! Jacob chilhahte jousen amachu ging uvin! Israel chate jousen amachu jana peohen!

24 Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

Ajeh chu aman migentheite thohgimna jouse chu anungsun pon, panpi ngaichatna a taona neiho angaipeh in ahi.

25 Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

Keiman Houbung kikhopna lah a nangma kathang vahding ahi. Nangma chibai boh ho angsunga kakitepna kasuh bulhit ding ahi.

26 Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

Mivaichaten neovintin vasetdiu ahi. Pakai holte jousen amachu athangvah diu ahi. Alung thim u tonsotna kipah jingding ahiuve.

27 Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

Vannoi leiset miten Pakai chu ahin hetdoh diu chuleh akom a hung kilediu ahi. Chutengleh namtin vaipi insung jousen a anga hungkun cheh diu ahi.

28 Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

Ajeh chu leng thaneina chu Pakai ama a bou ahi. Aman namtin vaipi chunga vai ahom ahi.

29 Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

Leiset chunga mihaohon ankong sem untin chibai aboh diu ahi. Ahinkho kichai a leivui sohding athithei mihem jouse a anga kun cheh hen.

30 Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

Ichate jouseuvin jong Ama kin ahinbol diu ahi. Ahung lhungding khang miten jong Pakai kidanje chu ahin jahpeh diu ahi.

31 Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.

Tua penglou laiho komma jong thudih'a anatoh naho jouse hung kiseipeh ding ahi. Amahon athilbol antoh naho jouse ahin jahdiu ahi.