Psalmet 2
1 Pse ziejnë kombet dhe pse popujt kurdisin gjëra të kota?
Hvarföre vredgas Hedningarna, och folken tala så fåfängt?
2 Mbretërit e dheut mblidhen dhe princat këshillohen bashkë kundër Zotit dhe të vajosurit të tij,
Konungarna på jordene resa sig upp, och herrarna rådslå med hvarannan emot Herran och hans Smorda:
3 duke thënë: “Le t’i këputim prangat e tyre dhe t’i heqim qafe litarët e tyre”.
Låt oss sönderslita deras bojor, och kasta deras band bort ifrån oss.
4 Ai që ulet në qiejtë do të qeshë, Zoti do të tallet me ta.
Men den i himmelen bor, begabbar dem, och Herren bespottar dem.
5 Atëherë do t’u flasë në zemërimin e tij dhe do t’i trembë në indinjatën e tij të madhe,
Han skall en gång tala med dem i sine vrede, och med sine grymhet skall han förskräcka dem.
6 dhe do të thotë: “E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim të shenjtë.
Men jag hafver insatt min Konung på mitt helga berg Zion.
7 Do të shpallë dekretin e Zotit. Ai më ka thënë: “Ti je biri im, sot më linde.
Jag vill om ett sådant sätt predika, som Herren till mig sagt hafver: Du äst min Son, i dag hafver jag födt dig.
8 Më kërko dhe unë do të jap kombet si trashëgimi për ty dhe mbarë dheun si zotërim tëndin.
Äska, af mig, så vill jag gifva dig Hedningarna till arfs, och verldenes ändar till egendom.
9 Ti do t’i copëtosh me një shufër hekuri, do t’i bësh copë-copë si një enë prej argjile””.
Du skall sönderslå dem med jernspiro; såsom lerpottor skall du sönderkrossa dem.
10 Tani, pra, o mbretër, tregohuni të urtë; pranoni ndreqjen, o gjyqtarë të dheut.
Så låter nu undervisa eder, I Konungar; och låter tukta eder, I domare på jordene.
11 Shërbeni me frikë Zotin dhe gëzohuni me drithma.
Tjener Herranom med fruktan, och fröjder eder med bäfvande.
12 Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.
Hyller Sonen, att han icke förtörnas, och I förgås på, vägenom; ty hans vrede skall snart begynna att bränna; men salige äro alle de som trösta på honom.
