Psalmet 2

1 Pse ziejnë kombet dhe pse popujt kurdisin gjëra të kota?

Quare fremuerunt Gentes, et populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus Christum eius.

2 Mbretërit e dheut mblidhen dhe princat këshillohen bashkë kundër Zotit dhe të vajosurit të tij,

Dirumpamus vincula eorum: et proiiciamus a nobis iugum ipsorum.

3 duke thënë: “Le t’i këputim prangat e tyre dhe t’i heqim qafe litarët e tyre”.

Qui habitat in caelis irridebit eos: et Dominus subsannabit eos.

4 Ai që ulet në qiejtë do të qeshë, Zoti do të tallet me ta.

Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.

5 Atëherë do t’u flasë në zemërimin e tij dhe do t’i trembë në indinjatën e tij të madhe,

Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius, praedicans praeceptum eius.

6 dhe do të thotë: “E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim të shenjtë.

Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hodie genui te.

7 Do të shpallë dekretin e Zotit. Ai më ka thënë: “Ti je biri im, sot më linde.

Postula a me, et dabo tibi Gentes hereditatem tuam, et possessionem tuam terminos terrae.

8 Më kërko dhe unë do të jap kombet si trashëgimi për ty dhe mbarë dheun si zotërim tëndin.

Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.

9 Ti do t’i copëtosh me një shufër hekuri, do t’i bësh copë-copë si një enë prej argjile””.

Et nunc reges intelligite: erudimini qui iudicatis terram.

10 Tani, pra, o mbretër, tregohuni të urtë; pranoni ndreqjen, o gjyqtarë të dheut.

Servite Domino in timore: et exultate ei cum tremore.

11 Shërbeni me frikë Zotin dhe gëzohuni me drithma.

Apprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus, et pereatis de via iusta.

12 Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.

Cum exarserit in brevi ira eius, beati omnes, qui confidunt in eo.