Psalmet 2

1 Pse ziejnë kombet dhe pse popujt kurdisin gjëra të kota?

Perché le genti congiurano perché invano cospirano i popoli?

2 Mbretërit e dheut mblidhen dhe princat këshillohen bashkë kundër Zotit dhe të vajosurit të tij,

Insorgono i re della terra e i principi congiurano insieme contro il Signore e contro il suo Messia:

3 duke thënë: “Le t’i këputim prangat e tyre dhe t’i heqim qafe litarët e tyre”.

«Spezziamo le loro catene, gettiamo via i loro legami».

4 Ai që ulet në qiejtë do të qeshë, Zoti do të tallet me ta.

Se ne ride chi abita i cieli, li schernisce dall'alto il Signore.

5 Atëherë do t’u flasë në zemërimin e tij dhe do t’i trembë në indinjatën e tij të madhe,

Egli parla loro con ira, li spaventa nel suo sdegno:

6 dhe do të thotë: “E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim të shenjtë.

«Io l'ho costituito mio sovrano sul Sion mio santo monte».

7 Do të shpallë dekretin e Zotit. Ai më ka thënë: “Ti je biri im, sot më linde.

Annunzierò il decreto del Signore. Egli mi ha detto: «Tu sei mio figlio, io oggi ti ho generato.

8 Më kërko dhe unë do të jap kombet si trashëgimi për ty dhe mbarë dheun si zotërim tëndin.

Chiedi a me, ti darò in possesso le genti e in dominio i confini della terra.

9 Ti do t’i copëtosh me një shufër hekuri, do t’i bësh copë-copë si një enë prej argjile””.

Le spezzerai con scettro di ferro, come vasi di argilla le frantumerai».

10 Tani, pra, o mbretër, tregohuni të urtë; pranoni ndreqjen, o gjyqtarë të dheut.

E ora, sovrani, siate saggi istruitevi, giudici della terra;

11 Shërbeni me frikë Zotin dhe gëzohuni me drithma.

servite Dio con timore e con tremore esultate;

12 Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.

che non si sdegni e voi perdiate la via. Improvvisa divampa la sua ira. Beato chi in lui si rifugia.