Psalmet 2
1 Pse ziejnë kombet dhe pse popujt kurdisin gjëra të kota?
Wherefore have nations assembled in tumult? Or should, peoples, mutter an empty thing?
2 Mbretërit e dheut mblidhen dhe princat këshillohen bashkë kundër Zotit dhe të vajosurit të tij,
The kings of earth take their station, and, grave men, have met by appointment together, —against Yahweh, and against his Anointed One [saying]:
3 duke thënë: “Le t’i këputim prangat e tyre dhe t’i heqim qafe litarët e tyre”.
Let us break asunder their bonds, —and cast from us their cords!
4 Ai që ulet në qiejtë do të qeshë, Zoti do të tallet me ta.
He that sitteth in the heavens, will laugh, —My Lord, will mock at them:
5 Atëherë do t’u flasë në zemërimin e tij dhe do t’i trembë në indinjatën e tij të madhe,
Then, will he speak unto them in his anger, and, in his wrath, confound them:
6 dhe do të thotë: “E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim të shenjtë.
Yet, I, have installed my king, —on Zion my holy mountain.
7 Do të shpallë dekretin e Zotit. Ai më ka thënë: “Ti je biri im, sot më linde.
Let me tell of a decree, —Yahweh, hath said unto me, My son, thou art, I, to-day, have begotten thee:
8 Më kërko dhe unë do të jap kombet si trashëgimi për ty dhe mbarë dheun si zotërim tëndin.
Ask of me, and let me give nations as thine inheritance, and, as thy possession, the ends of the earth:
9 Ti do t’i copëtosh me një shufër hekuri, do t’i bësh copë-copë si një enë prej argjile””.
Thou shalt shepherd them with a sceptre of iron, —as a potter’s vessel, shalt thou dash them in pieces.
10 Tani, pra, o mbretër, tregohuni të urtë; pranoni ndreqjen, o gjyqtarë të dheut.
Now, therefore, ye kings, show your prudence, Be admonished, ye judges of earth:
11 Shërbeni me frikë Zotin dhe gëzohuni me drithma.
Serve Yahweh with reverence, and exult with trembling:
12 Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.
Kiss the son, lest he be angry, and ye perish by the way, for soon might be kindled his anger, —How happy are all who seek refuge in him!
