Psalmet 2

1 Pse ziejnë kombet dhe pse popujt kurdisin gjëra të kota?

Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd på hvad fåfængt er?

2 Mbretërit e dheut mblidhen dhe princat këshillohen bashkë kundër Zotit dhe të vajosurit të tij,

Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Råd mod HERREN og mod hans Salvede:

3 duke thënë: “Le t’i këputim prangat e tyre dhe t’i heqim qafe litarët e tyre”.

"Lad os sprænge deres Bånd og kaste Rebene af os!"

4 Ai që ulet në qiejtë do të qeshë, Zoti do të tallet me ta.

Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.

5 Atëherë do t’u flasë në zemërimin e tij dhe do t’i trembë në indinjatën e tij të madhe,

Så taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:

6 dhe do të thotë: “E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim të shenjtë.

"Jeg har dog indsat min Konge på Zion, mit hellige Bjerg!"

7 Do të shpallë dekretin e Zotit. Ai më ka thënë: “Ti je biri im, sot më linde.

Jeg kundgør HERRENs Tilsagn. Han sagde til mig: "Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!

8 Më kërko dhe unë do të jap kombet si trashëgimi për ty dhe mbarë dheun si zotërim tëndin.

Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;

9 Ti do t’i copëtosh me një shufër hekuri, do t’i bësh copë-copë si një enë prej argjile””.

med Jernspir skal du knuse dem og sønderslå dem som en Pottemagers Kar!"

10 Tani, pra, o mbretër, tregohuni të urtë; pranoni ndreqjen, o gjyqtarë të dheut.

Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder råde, I Jordens Dommere,

11 Shërbeni me frikë Zotin dhe gëzohuni me drithma.

tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!

12 Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.

Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgår! Snart blusset hans Vrede op. Salig hver den, der lider på ham!