Psalmet 2

1 Pse ziejnë kombet dhe pse popujt kurdisin gjëra të kota?

Hvorfor fnyse Hedningerne, og grunde Folkene paa Forfængelighed?

2 Mbretërit e dheut mblidhen dhe princat këshillohen bashkë kundër Zotit dhe të vajosurit të tij,

Jordens Konger rejse sig, og Fyrsterne raadslaa tilsammen imod Herren og imod hans salvede:

3 duke thënë: “Le t’i këputim prangat e tyre dhe t’i heqim qafe litarët e tyre”.

„Lader os sønderrive deres Baand og kaste deres Reb af os!‟

4 Ai që ulet në qiejtë do të qeshë, Zoti do të tallet me ta.

Han, som bor i Himlene, ler; Herren spotter dem.

5 Atëherë do t’u flasë në zemërimin e tij dhe do t’i trembë në indinjatën e tij të madhe,

Da skal han tale til dem i sin Vrede og forfærde dem i sin Harme:

6 dhe do të thotë: “E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim të shenjtë.

„Jeg har dog indsat min Konge over Zion, mit hellige Bjerg.‟

7 Do të shpallë dekretin e Zotit. Ai më ka thënë: “Ti je biri im, sot më linde.

Jeg vil fortælle om et beskikket Raad; Herren sagde til mig: Du er min Søn; jeg fødte dig i Dag.

8 Më kërko dhe unë do të jap kombet si trashëgimi për ty dhe mbarë dheun si zotërim tëndin.

Begær af mig, saa vil jeg give dig Hedningerne til din Arv og Jordens Grænser til din Ejendom.

9 Ti do t’i copëtosh me një shufër hekuri, do t’i bësh copë-copë si një enë prej argjile””.

Du skal sønderslaa dem med et Jernspir, ligesom Pottemagerkar skal du sønderbryde dem.

10 Tani, pra, o mbretër, tregohuni të urtë; pranoni ndreqjen, o gjyqtarë të dheut.

Og nu, I Konger, handler klogelig! lader eder undervise, I Dommere paa Jorden!

11 Shërbeni me frikë Zotin dhe gëzohuni me drithma.

Tjener Herren med Frygt og fryder eder med Bæven!

12 Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.

Kysser Sønnen, at han ikke bliver vred, og I skulle omkomme paa Vejen; thi om et lidet vil hans Vrede optændes; salige alle de, som forlade sig paa ham!