Psalmet 18
1 “Të dua, o Zot, forca ime.
Љубићу Те, Господе, крепости моја,
2 Zoti është kështjella ime, fortesa ime dhe çliruesi im, Perëndia im, shkëmbi im ku gjej strehë, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, streha ime e i lartë.
Господе, Граде мој, Заклоне мој, који се оборити не може, Избавитељу мој, Боже мој, Камена горо, на којој се не бојим зла, Штите мој, Роже спасења мог, Уточиште моје!
3 Unë i kërkoj ndihmë Zotit, që është i denjë për t’u lëvduar, dhe kështu shpëtoj nga armiqtë e mi.
Призивам Господа, коме се клањати ваља, и опраштам се непријатеља својих.
4 Dhembje vdekjeje më kishin pushtuar dhe përrenj njerëzish të kobshëm më kishin tmerruar.
Обузеше ме смртне болести, и потоци неваљалих људи уплашише ме.
Опколише ме болести паклене, стегоше ме замке смртне. (Sheol h7585)
6 Në ankthin tim kërkova Zotin dhe i klitha Perëndisë tim; ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli i tij dhe zëri im arriti para tij, në veshët e tij.
У својој тескоби призвах Господа, и к Богу свом повиках; Он чу из двора свог глас мој, и вика моја дође Му до ушију.
7 Atëherë dheu u trondit dhe u drodh; edhe themelet e maleve luajtën dhe ranë, sepse ai ishte zemëruar shumë.
Затресе се и поколеба се земља, задрмаше се и померише из темеља горе, јер се Он разљути.
8 Një tym i dilte nga flegrat e tij dhe një zjarr shkatërrimtar dilte nga goja e tij; nga ai shpërthenin thëngjij.
Подиже се дим од гнева Његовог, из уста Његових огањ, који прождире и живо угљевље одскакаше од Њега.
9 Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij;
Сави небеса и сиђе. Мрак беше под ногама Његовим.
10 i kishte hipur një kerubini dhe fluturonte; fluturonte shpejt mbi krahët e erës.
Седе на херувима и подиже се, и полете на крилима ветреним.
11 Me terrin ai kishte bërë velin e tij dhe si shatorre rreth vetes kishte vënë errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
Од мрака начини себи кров, сеницу око себе, од мрачних вода, облака ваздушних.
12 Nga shkëlqimi që e paraprinte dilnin re të dendura, brësher dhe thëngjij.
Од севања пред Њим кроз облаке Његове удари град и живо угљевље.
13 Zoti gjëmoi në qiejtë dhe Shumë i Larti bëri që të dëgjohet zëri i tij me breshër dhe me thëngjij.
Загрме на небесима Господ, и Вишњи пусти глас свој, град и живо угљевље.
14 Hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau armiqtë; lëshoi një numër të madh rrufesh dhe i bëri të ikin me vrap.
Пусти стреле своје, и разметну их; силу муња, и расу их.
15 Në qortimin tënd, o Zot, në shfryrjen e erës nga flegrat e tua, shtretërit e lumenjve u dukën dhe themelet e botës u zbuluan.
И показаше се извори водени, и открише се темељи васиљени од претње Твоје, Господе, од дихања духа гнева Твог.
16 Ai nga lart shtriu dorën, më mori dhe më nxori jashtë ujërave të shumta.
Тада пружи с висине руку, ухвати ме, извуче ме из воде велике.
17 Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë.
Избави ме од непријатеља мог силног и од мојих ненавидника, кад беху јачи од мене.
18 Ata u vërsulën kundër meje ditën e fatkeqësisë sime, por Zoti mbajti anën time,
Усташе на ме у дан невоље моје, али ми Господ би потпора.
19 dhe më nxori jashtë, larg; më çliroi sepse më do.
Изведе ме на пространо место, и избави ме, јер сам Му мио.
20 Zoti më ka shpërblyer sipas drejtësisë sime dhe më ka dhënë sipas pastërtisë së duarve të mia,
Даде ми Господ по правди мојој, и за чистоту руку мојих дарива ме.
21 sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im,
Јер се држах путева Господњих, и не одметнух се Бога свог,
22 sepse kam mbajtur para meje tërë ligjet e tij dhe nuk u jam shmangur statuteve të tij.
Него су сви закони Његови преда мном, и заповести Његове не уклањам од себе.
23 Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
Бих Му веран, и чувах се од безакоња свог.
24 Sepse Zoti më ka dhënë sipas drejtësisë sime, sipas pastërtisë së duarve të mia përpara syve të tij.
Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти руку мојих пред очима Његовим.
25 Ti tregohesh i dhimbshëm ndaj njeriut besimtar dhe i drejtë me njeriun e drejtë.
Са светима поступаш свето, с човеком верним верно,
26 Ti tregohesh i pastër me atë që është i pastër dhe i dinak me të ligun,
С чистим чисто, а с неваљалим насупрот њему.
27 sepse ti je ai që shpëton njerëzit e pikëlluar dhe ul sytë që janë krenarë;
Јер Ти помажеш људима невољним, а очи поносите понижаваш.
28 ti je në fakt je ai që bën të shkëlqejë llambën time; o Zot, Perëndia im, ti ndriçon errësirën time,
Ти распаљујеш видело моје; Господ мој просветљује таму моју.
29 sepse me ty mund të sulmoj një aradhe dhe me Perëndinë tim mund të kërcej mbi një mur.
С Тобом разбијам војску, и с Богом својим скачем преко зида.
30 Rruga e Perëndisë është e përsosur; fjala e Zotit është pastruar me anë të zjarrit; ai është mburoja e të gjithë atyre që gjejnë strehë tek ai.
Пут је Господњи веран, реч Господња чиста. Он је штит свима који се у Њ уздају.
31 Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Kush është kështjellë përveç Perëndisë tim?
Јер ко је Бог осим Господа, и ко је одбрана осим Бога нашег?
32 Perëndia është ai që më rrethon me forcë dhe që e bën jetën time të përsosur.
Овај Бог опасује ме снагом, и чини ми веран пут.
33 Ai i bën këmbët e mia të ngjashme me ato të sutave dhe më bën të fortë në vendet e mia të larta;
Даје ми ноге као у јелена, и на висине ставља ме.
34 ai i mëson duart e mia për betejë, dhe me krahët e mi mund të nderë një hark prej bakri.
Учи руке моје боју, и мишице моје чини да су лук од бронзе.
35 Ti më ke dhënë gjithashtu mburojën e shpëtimit tënd; dora jote e djathtë më ka mbajtur dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
Ти ми дајеш штит спасења свог; десница Твоја држи ме, и милост Твоја чини ме велика.
36 Ti ke zgjeruar hapat e mi nën veten time dhe këmbët e mia nuk janë penguar.
Ти шириш корак мој, те се не спотичу ноге моје.
37 I kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam arritur, nuk jam kthyer prapa para se t’i shkatërroj.
Терам непријатеље своје и стижем их, и не враћам се док их не истребим.
38 I kam goditur vazhdimisht dhe ata nuk kanë mundur të ngrihen përsëri; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
Обарам их, и не могу устати, падају под ноге моје.
39 Ti më ke dhënë forcë për betejën dhe ke bërë të përulen ata që ngriheshin kundër meje;
Јер ме Ти опасујеш снагом за бој, и који устану на ме, обараш их преда мном.
40 ti ke bërë të kthejnë kurrizin armiqtë e mi, dhe unë kam shkatërruar ata që më urrenin.
Непријатеља мојих плећи Ти ми обраћаш, и потирем ненавиднике своје.
41 Ata klithën, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; ata i klithën Zotit, por ai nuk u dha përgjigje.
Они вичу, али немају помагача, ка Господу, али их Он не слуша.
42 I kam shkelur deri sa i bëra si pluhuri para erës; i kam fshirë si balta e rrugëve.
Расипам их као прах по ветру, као блато по улицама газим их.
43 Ti më ke çliruar nga grindjet e popullit; ti më ke bërë udhëheqës të kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
Ти ме избављаш од буне народне, постављаш ме да сам глава туђим племенима; народ ког не познавах, служи ми.
44 Me të dëgjuar emrin tim, ata më dëgjuan dhe m’u bindën; të huajt m’u nënshtruan.
По самом чувењу слушају ме, туђини покорни су ми.
45 Të huajt u ligështuan dhe dolën duke u dridhur nga fortesat e tyre.
Туђини бледе, дрхћу у градовима својим.
46 Rroftë Zoti, qoftë e bekuar Kështjella ime dhe lëvduar qoftë Perëndia i shpëtimit tim!
Жив је Господ, и да је благословен бранич мој! Да се узвиси Бог спасења мог,
47 Ai është Perëndia që hakmerret për mua dhe që më nënshtron popujt;
Бог, који ми даје освету, и покорава ми народе,
48 ai më çliron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu që përdor dhunën.
Који ме избавља од непријатеља, подиже ме над оне који устају на ме и од човека жестоког избавља ме!
49 Prandaj, o Zot, unë do ta kremtoj midis kombeve emrin tënd me këngë.
Тога ради хвалим Те, Господе, пред народима, и певам имену Твом,
50 Çlirime të mëdha ai i jep mbretit të tij dhe tregohet dashamirës me Davidin, të vajosurin e tij, dhe me fisin e tij përjetë”.
Који славно избављаш цара свог, и чиниш милост помазанику свом Давиду и наслеђу његовом довека.
