< Psalmet 18 >

1 “Të dua, o Zot, forca ime.
伶長にうたはしめたるヱホバの僕ダビデの歌、このうたの詞はもろもろの仇およびサウルの手より救れしときヱホバに對ひてうたへるなり 云く ヱホバわれの力よ われ切になんぢを愛しむ
2 Zoti është kështjella ime, fortesa ime dhe çliruesi im, Perëndia im, shkëmbi im ku gjej strehë, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, streha ime e i lartë.
ヱホバはわが巌 わが城 われをすくふ者 わがよりたのむ神 わが堅固なるいはほ わが盾 わがすくひの角 わがたかき櫓なり
3 Unë i kërkoj ndihmë Zotit, që është i denjë për t’u lëvduar, dhe kështu shpëtoj nga armiqtë e mi.
われ讃稱ふべきヱホバをよびて仇人よりすくはるることをえん
4 Dhembje vdekjeje më kishin pushtuar dhe përrenj njerëzish të kobshëm më kishin tmerruar.
死のつな我をめぐり惡のみなぎる流われをおそれしめたり
5 Ankthet e Sheolit më kishin rrethuar dhe leqet e vdekjes më rrinin përpara. (Sheol h7585)
陰間のなは我をかこみ死のわな我にたちむかへり (Sheol h7585)
6 Në ankthin tim kërkova Zotin dhe i klitha Perëndisë tim; ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli i tij dhe zëri im arriti para tij, në veshët e tij.
われ窮苦のうちにありてヱホバをよび又わが紳にさけびたり ヱホバはその官よりわが聲をききたまふ その前にてわがよびし聲はその耳にいれり
7 Atëherë dheu u trondit dhe u drodh; edhe themelet e maleve luajtën dhe ranë, sepse ai ishte zemëruar shumë.
このときヱホバ怒りたまひたれば地はふるひうごき山の基はゆるぎうごきたり
8 Një tym i dilte nga flegrat e tij dhe një zjarr shkatërrimtar dilte nga goja e tij; nga ai shpërthenin thëngjij.
烟その鼻よりたち火その口よりいでてやきつくし炭はこれがために燃あがれり
9 Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij;
ヱホバは天をたれて臨りたまふ その足の下はくらきこと甚だし
10 i kishte hipur një kerubini dhe fluturonte; fluturonte shpejt mbi krahët e erës.
かくてケルブに乗りてとび風のつばさにて翔り
11 Me terrin ai kishte bërë velin e tij dhe si shatorre rreth vetes kishte vënë errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
闇をおほひとなし水のくらきとそらの密雲とをそのまはりの幕となしたまへり
12 Nga shkëlqimi që e paraprinte dilnin re të dendura, brësher dhe thëngjij.
そのみまへの光輝よりくろくもをへて雹ともえたる炭とふりきたれり
13 Zoti gjëmoi në qiejtë dhe Shumë i Larti bëri që të dëgjohet zëri i tij me breshër dhe me thëngjij.
ヱホバは天に雷鳴をとどろかせたまへり 至上者のこゑいでて雹ともえたる炭とふりきたり
14 Hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau armiqtë; lëshoi një numër të madh rrufesh dhe i bëri të ikin me vrap.
ヱホバ矢をとばせてかれらを打ちらし數しげき電光をはなちてかれらをうち敗りたまへり
15 Në qortimin tënd, o Zot, në shfryrjen e erës nga flegrat e tua, shtretërit e lumenjve u dukën dhe themelet e botës u zbuluan.
ヱホバよ斯るときになんぢの叱咤となんぢの鼻のいぶきとによりて水の底みえ地の基あらはれいでたり
16 Ai nga lart shtriu dorën, më mori dhe më nxori jashtë ujërave të shumta.
ヱホバはたかきより手をのべ我をとりて大水よりひきあげ
17 Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë.
わがつよき仇とわれを憎むものとより我をたすけいだしたまへり かれらは我にまさりて最強かりき
18 Ata u vërsulën kundër meje ditën e fatkeqësisë sime, por Zoti mbajti anën time,
かれらはわが災害の日にせまりきたれり 然どヱホバはわが支柱となりたまひき
19 dhe më nxori jashtë, larg; më çliroi sepse më do.
ヱホバはわれを悦びたまふがゆゑにわれをたづさへ廣處にだして助けたまへり
20 Zoti më ka shpërblyer sipas drejtësisë sime dhe më ka dhënë sipas pastërtisë së duarve të mia,
ヱホバはわが正義にしたがひて恩賜をたまひ わが手のきよきにしたがひて報賞をたれたまへり
21 sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im,
われヱホバの道をまもり惡をなしてわが神よりはなれしことなければなり
22 sepse kam mbajtur para meje tërë ligjet e tij dhe nuk u jam shmangur statuteve të tij.
そのすべての審判はわがまへにありて われその律法をすてしことなければなり
23 Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
われ神にむかひて缺るところなく己をまもりて不義をはなれたり
24 Sepse Zoti më ka dhënë sipas drejtësisë sime, sipas pastërtisë së duarve të mia përpara syve të tij.
この故にヱホバはわがただしきとその目前にわが手のきよきとにしたがひて我にむくいをなし給へり
25 Ti tregohesh i dhimbshëm ndaj njeriut besimtar dhe i drejtë me njeriun e drejtë.
なんぢ憐憫あるものには憐みあるものとなり完全ものには全きものとなり
26 Ti tregohesh i pastër me atë që është i pastër dhe i dinak me të ligun,
きよきものには潔きものとなり僻むものにはひがむ者となりたまふ
27 sepse ti je ai që shpëton njerëzit e pikëlluar dhe ul sytë që janë krenarë;
そは汝くるしめる民をすくひたまへど高ぶる目をひくくしたまふ可ればなり
28 ti je në fakt je ai që bën të shkëlqejë llambën time; o Zot, Perëndia im, ti ndriçon errësirën time,
なんぢわが燈火をともし給ふべければなり わが神ヱホバわが暗をてらしたまはん
29 sepse me ty mund të sulmoj një aradhe dhe me Perëndinë tim mund të kërcej mbi një mur.
我なんぢによりて軍の中をはせとほり わが神によりて垣ををどりこゆ
30 Rruga e Perëndisë është e përsosur; fjala e Zotit është pastruar me anë të zjarrit; ai është mburoja e të gjithë atyre që gjejnë strehë tek ai.
神はしもその途またくヱホバの言はきよし ヱホバはずべて依頼むものの盾なり
31 Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Kush është kështjellë përveç Perëndisë tim?
そはヱホバのほかに紳はたれぞや われらの紳のほかに巌はたれぞや
32 Perëndia është ai që më rrethon me forcë dhe që e bën jetën time të përsosur.
神はちからをわれに帯しめ わが途を全きものとなしたまふ
33 Ai i bën këmbët e mia të ngjashme me ato të sutave dhe më bën të fortë në vendet e mia të larta;
神はわが足を唐のあしのごとくし我をわが高處にたたせたまふ
34 ai i mëson duart e mia për betejë, dhe me krahët e mi mund të nderë një hark prej bakri.
神はわが手をたたかひにならはせてわが臂に銅弓をひくことを得しめたまふ
35 Ti më ke dhënë gjithashtu mburojën e shpëtimit tënd; dora jote e djathtë më ka mbajtur dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
又なんぢの救の盾をわれにあたへたまへり なんぢの右手われをささへなんぢの謙卑われを大ならしめたまへり
36 Ti ke zgjeruar hapat e mi nën veten time dhe këmbët e mia nuk janë penguar.
なんぢわが歩むところを寛濶ならしめたまひたれば わが足ふるはざりき
37 I kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam arritur, nuk jam kthyer prapa para se t’i shkatërroj.
われ仇をおひてこれに追及かれらのほろぶるまでは歸ることをせじ
38 I kam goditur vazhdimisht dhe ata nuk kanë mundur të ngrihen përsëri; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
われかれらを撃てたつことを得ざらしめん かれらはわが足の下にたふるべし
39 Ti më ke dhënë forcë për betejën dhe ke bërë të përulen ata që ngriheshin kundër meje;
そはなんぢ戦争のために力をわれに帯しめ われにさからひておこりたつ者をわが下にかがませたまひたればなり
40 ti ke bërë të kthejnë kurrizin armiqtë e mi, dhe unë kam shkatërruar ata që më urrenin.
我をにくむ者をわが滅しえんがために汝またわが仇の背をわれにむけしめ給へり
41 Ata klithën, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; ata i klithën Zotit, por ai nuk u dha përgjigje.
かれら叫びたれども救ふものなく ヱホバに對ひてさけびたれども答へたまはざりき
42 I kam shkelur deri sa i bëra si pluhuri para erës; i kam fshirë si balta e rrugëve.
我かれらを風のまへの塵のごとくに搗砕き ちまたの坭のごとくに打棄たり
43 Ti më ke çliruar nga grindjet e popullit; ti më ke bërë udhëheqës të kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
なんぢわれを民のあらそひより助けいだし我をたててもろもろの國の長となしたまへり わがしらざる民われにつかへん
44 Me të dëgjuar emrin tim, ata më dëgjuan dhe m’u bindën; të huajt m’u nënshtruan.
かれらわが事をききて立刻われにしたがひ異邦人はきたりて佞りつかへん
45 Të huajt u ligështuan dhe dolën duke u dridhur nga fortesat e tyre.
ことくにびとは衰へてその城よりをののきいでん
46 Rroftë Zoti, qoftë e bekuar Kështjella ime dhe lëvduar qoftë Perëndia i shpëtimit tim!
ヱホバは活ていませり わが磐はほむべきかな わがすくひの神はあがむべきかな
47 Ai është Perëndia që hakmerret për mua dhe që më nënshtron popujt;
わがために讎をむくい異邦人をわれに服はせたまふはこの神なり
48 ai më çliron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu që përdor dhunën.
神はわれを仇よりすくひたまふ實になんぢは我にさからひて起りたつ者のうへに我をあげ あらぶる人より我をたすけいだし給ふ
49 Prandaj, o Zot, unë do ta kremtoj midis kombeve emrin tënd me këngë.
この故にヱホバよ われもろもろの國人のなかにてなんぢに感謝し なんぢの名をほめうたはん
50 Çlirime të mëdha ai i jep mbretit të tij dhe tregohet dashamirës me Davidin, të vajosurin e tij, dhe me fisin e tij përjetë”.
ヱホバはおほいなる救をその王にあたへ その受膏者ダビデとその裔とに世々かぎりなく憐憫をたれたまふ

< Psalmet 18 >