< Psalmet 18 >

1 “Të dua, o Zot, forca ime.
Al maestro del coro. Di Davide, servo del Signore, che rivolse al Signore le parole di questo canto, quando il Signore lo liberò dal potere di tutti i suoi nemici, Ti amo, Signore, mia forza,
2 Zoti është kështjella ime, fortesa ime dhe çliruesi im, Perëndia im, shkëmbi im ku gjej strehë, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, streha ime e i lartë.
Signore, mia roccia, mia fortezza, mio liberatore; mio Dio, mia rupe, in cui trovo riparo; mio scudo e baluardo, mia potente salvezza.
3 Unë i kërkoj ndihmë Zotit, që është i denjë për t’u lëvduar, dhe kështu shpëtoj nga armiqtë e mi.
Invoco il Signore, degno di lode, e sarò salvato dai miei nemici.
4 Dhembje vdekjeje më kishin pushtuar dhe përrenj njerëzish të kobshëm më kishin tmerruar.
Mi circondavano flutti di morte, mi travolgevano torrenti impetuosi;
5 Ankthet e Sheolit më kishin rrethuar dhe leqet e vdekjes më rrinin përpara. (Sheol h7585)
gia mi avvolgevano i lacci degli inferi, gia mi stringevano agguati mortali. (Sheol h7585)
6 Në ankthin tim kërkova Zotin dhe i klitha Perëndisë tim; ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli i tij dhe zëri im arriti para tij, në veshët e tij.
Nel mio affanno invocai il Signore, nell'angoscia gridai al mio Dio: dal suo tempio ascoltò la mia voce, al suo orecchio pervenne il mio grido.
7 Atëherë dheu u trondit dhe u drodh; edhe themelet e maleve luajtën dhe ranë, sepse ai ishte zemëruar shumë.
La terra tremò e si scosse; vacillarono le fondamenta dei monti, si scossero perché egli era sdegnato.
8 Një tym i dilte nga flegrat e tij dhe një zjarr shkatërrimtar dilte nga goja e tij; nga ai shpërthenin thëngjij.
Dalle sue narici saliva fumo, dalla sua bocca un fuoco divorante; da lui sprizzavano carboni ardenti.
9 Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij;
Abbassò i cieli e discese, fosca caligine sotto i suoi piedi.
10 i kishte hipur një kerubini dhe fluturonte; fluturonte shpejt mbi krahët e erës.
Cavalcava un cherubino e volava, si librava sulle ali del vento.
11 Me terrin ai kishte bërë velin e tij dhe si shatorre rreth vetes kishte vënë errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
Si avvolgeva di tenebre come di velo, acque oscure e dense nubi lo coprivano.
12 Nga shkëlqimi që e paraprinte dilnin re të dendura, brësher dhe thëngjij.
Davanti al suo fulgore si dissipavano le nubi con grandine e carboni ardenti.
13 Zoti gjëmoi në qiejtë dhe Shumë i Larti bëri që të dëgjohet zëri i tij me breshër dhe me thëngjij.
Il Signore tuonò dal cielo, l'Altissimo fece udire la sua voce: grandine e carboni ardenti.
14 Hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau armiqtë; lëshoi një numër të madh rrufesh dhe i bëri të ikin me vrap.
Scagliò saette e li disperse, fulminò con folgori e li sconfisse.
15 Në qortimin tënd, o Zot, në shfryrjen e erës nga flegrat e tua, shtretërit e lumenjve u dukën dhe themelet e botës u zbuluan.
Allora apparve il fondo del mare, si scoprirono le fondamenta del mondo, per la tua minaccia, Signore, per lo spirare del tuo furore.
16 Ai nga lart shtriu dorën, më mori dhe më nxori jashtë ujërave të shumta.
Stese la mano dall'alto e mi prese, mi sollevò dalle grandi acque,
17 Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë.
mi liberò da nemici potenti, da coloro che mi odiavano ed eran più forti di me.
18 Ata u vërsulën kundër meje ditën e fatkeqësisë sime, por Zoti mbajti anën time,
Mi assalirono nel giorno di sventura, ma il Signore fu mio sostegno;
19 dhe më nxori jashtë, larg; më çliroi sepse më do.
mi portò al largo, mi liberò perché mi vuol bene.
20 Zoti më ka shpërblyer sipas drejtësisë sime dhe më ka dhënë sipas pastërtisë së duarve të mia,
Il Signore mi tratta secondo la mia giustizia, mi ripaga secondo l'innocenza delle mie mani;
21 sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im,
perché ho custodito le vie del Signore, non ho abbandonato empiamente il mio Dio.
22 sepse kam mbajtur para meje tërë ligjet e tij dhe nuk u jam shmangur statuteve të tij.
I suoi giudizi mi stanno tutti davanti, non ho respinto da me la sua legge;
23 Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
ma integro sono stato con lui e mi sono guardato dalla colpa.
24 Sepse Zoti më ka dhënë sipas drejtësisë sime, sipas pastërtisë së duarve të mia përpara syve të tij.
Il Signore mi rende secondo la mia giustizia, secondo l'innocenza delle mie mani davanti ai suoi occhi.
25 Ti tregohesh i dhimbshëm ndaj njeriut besimtar dhe i drejtë me njeriun e drejtë.
Con l'uomo buono tu sei buono con l'uomo integro tu sei integro,
26 Ti tregohesh i pastër me atë që është i pastër dhe i dinak me të ligun,
con l'uomo puro tu sei puro, con il perverso tu sei astuto.
27 sepse ti je ai që shpëton njerëzit e pikëlluar dhe ul sytë që janë krenarë;
Perché tu salvi il popolo degli umili, ma abbassi gli occhi dei superbi.
28 ti je në fakt je ai që bën të shkëlqejë llambën time; o Zot, Perëndia im, ti ndriçon errësirën time,
Tu, Signore, sei luce alla mia lampada; il mio Dio rischiara le mie tenebre.
29 sepse me ty mund të sulmoj një aradhe dhe me Perëndinë tim mund të kërcej mbi një mur.
Con te mi lancerò contro le schiere, con il mio Dio scavalcherò le mura.
30 Rruga e Perëndisë është e përsosur; fjala e Zotit është pastruar me anë të zjarrit; ai është mburoja e të gjithë atyre që gjejnë strehë tek ai.
La via di Dio è diritta, la parola del Signore è provata al fuoco; egli è scudo per chi in lui si rifugia.
31 Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Kush është kështjellë përveç Perëndisë tim?
Infatti, chi è Dio, se non il Signore? O chi è rupe, se non il nostro Dio?
32 Perëndia është ai që më rrethon me forcë dhe që e bën jetën time të përsosur.
Il Dio che mi ha cinto di vigore e ha reso integro il mio cammino;
33 Ai i bën këmbët e mia të ngjashme me ato të sutave dhe më bën të fortë në vendet e mia të larta;
mi ha dato agilità come di cerve, sulle alture mi ha fatto stare saldo;
34 ai i mëson duart e mia për betejë, dhe me krahët e mi mund të nderë një hark prej bakri.
ha addestrato le mie mani alla battaglia, le mie braccia a tender l'arco di bronzo.
35 Ti më ke dhënë gjithashtu mburojën e shpëtimit tënd; dora jote e djathtë më ka mbajtur dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
Tu mi hai dato il tuo scudo di salvezza, la tua destra mi ha sostenuto, la tua bontà mi ha fatto crescere.
36 Ti ke zgjeruar hapat e mi nën veten time dhe këmbët e mia nuk janë penguar.
Hai spianato la via ai miei passi, i miei piedi non hanno vacillato.
37 I kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam arritur, nuk jam kthyer prapa para se t’i shkatërroj.
Ho inseguito i miei nemici e li ho raggiunti, non sono tornato senza averli annientati.
38 I kam goditur vazhdimisht dhe ata nuk kanë mundur të ngrihen përsëri; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
Li ho colpiti e non si sono rialzati, sono caduti sotto i miei piedi.
39 Ti më ke dhënë forcë për betejën dhe ke bërë të përulen ata që ngriheshin kundër meje;
Tu mi hai cinto di forza per la guerra, hai piegato sotto di me gli avversari.
40 ti ke bërë të kthejnë kurrizin armiqtë e mi, dhe unë kam shkatërruar ata që më urrenin.
Dei nemici mi hai mostrato le spalle, hai disperso quanti mi odiavano.
41 Ata klithën, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; ata i klithën Zotit, por ai nuk u dha përgjigje.
Hanno gridato e nessuno li ha salvati, al Signore, ma non ha risposto.
42 I kam shkelur deri sa i bëra si pluhuri para erës; i kam fshirë si balta e rrugëve.
Come polvere al vento li ho dispersi, calpestati come fango delle strade.
43 Ti më ke çliruar nga grindjet e popullit; ti më ke bërë udhëheqës të kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
Mi hai scampato dal popolo in rivolta, mi hai posto a capo delle nazioni. Un popolo che non conoscevo mi ha servito;
44 Me të dëgjuar emrin tim, ata më dëgjuan dhe m’u bindën; të huajt m’u nënshtruan.
all'udirmi, subito mi obbedivano, stranieri cercavano il mio favore,
45 Të huajt u ligështuan dhe dolën duke u dridhur nga fortesat e tyre.
impallidivano uomini stranieri e uscivano tremanti dai loro nascondigli.
46 Rroftë Zoti, qoftë e bekuar Kështjella ime dhe lëvduar qoftë Perëndia i shpëtimit tim!
Viva il Signore e benedetta la mia rupe, sia esaltato il Dio della mia salvezza.
47 Ai është Perëndia që hakmerret për mua dhe që më nënshtron popujt;
Dio, tu mi accordi la rivincita e sottometti i popoli al mio giogo,
48 ai më çliron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu që përdor dhunën.
mi scampi dai nemici furenti, dei miei avversari mi fai trionfare e mi liberi dall'uomo violento.
49 Prandaj, o Zot, unë do ta kremtoj midis kombeve emrin tënd me këngë.
Per questo, Signore, ti loderò tra i popoli e canterò inni di gioia al tuo nome.
50 Çlirime të mëdha ai i jep mbretit të tij dhe tregohet dashamirës me Davidin, të vajosurin e tij, dhe me fisin e tij përjetë”.
Egli concede al suo re grandi vittorie, si mostra fedele al suo consacrato, a Davide e alla sua discendenza per sempre.

< Psalmet 18 >