Psalmet 18
1 “Të dua, o Zot, forca ime.
Til Sangmesteren. Af HERRENS Tjener David, som sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Haand.
2 Zoti është kështjella ime, fortesa ime dhe çliruesi im, Perëndia im, shkëmbi im ku gjej strehë, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, streha ime e i lartë.
Han sang: HERRE, jeg har dig hjerteligt kær, min Styrke!
3 Unë i kërkoj ndihmë Zotit, që është i denjë për t’u lëvduar, dhe kështu shpëtoj nga armiqtë e mi.
HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier, min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn!
4 Dhembje vdekjeje më kishin pushtuar dhe përrenj njerëzish të kobshëm më kishin tmerruar.
Jeg paakalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
Dødens Reb omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig, (Sheol h7585)
6 Në ankthin tim kërkova Zotin dhe i klitha Perëndisë tim; ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli i tij dhe zëri im arriti para tij, në veshët e tij.
Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig;
7 Atëherë dheu u trondit dhe u drodh; edhe themelet e maleve luajtën dhe ranë, sepse ai ishte zemëruar shumë.
i min Vaande paakaldte jeg HERREN og raabte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Raab fandt ind til hans Ører!
8 Një tym i dilte nga flegrat e tij dhe një zjarr shkatërrimtar dilte nga goja e tij; nga ai shpërthenin thëngjij.
Da rystede Jorden og skjalv, Bjergenes Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
9 Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij;
Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
10 i kishte hipur një kerubini dhe fluturonte; fluturonte shpejt mbi krahët e erës.
Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
11 Me terrin ai kishte bërë velin e tij dhe si shatorre rreth vetes kishte vënë errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
baaret af Keruber fløj han, svæved paa Vindens Vinger;
12 Nga shkëlqimi që e paraprinte dilnin re të dendura, brësher dhe thëngjij.
han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
13 Zoti gjëmoi në qiejtë dhe Shumë i Larti bëri që të dëgjohet zëri i tij me breshër dhe me thëngjij.
Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder gennem hans Skyer.
14 Hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau armiqtë; lëshoi një numër të madh rrufesh dhe i bëri të ikin me vrap.
HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst, Hagl og Ildgløder.
15 Në qortimin tënd, o Zot, në shfryrjen e erës nga flegrat e tua, shtretërit e lumenjve u dukën dhe themelet e botës u zbuluan.
Han udslynged Pile, adsplittede dem, Lyn i Mængde og skræmmede dem.
16 Ai nga lart shtriu dorën, më mori dhe më nxori jashtë ujërave të shumta.
Vandenes Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved din Trusel, HERRE, for din Vredes Pust.
17 Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë.
Han udrakte Haanden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
18 Ata u vërsulën kundër meje ditën e fatkeqësisë sime, por Zoti mbajti anën time,
frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
19 dhe më nxori jashtë, larg; më çliroi sepse më do.
Paa min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig til Værn.
20 Zoti më ka shpërblyer sipas drejtësisë sime dhe më ka dhënë sipas pastërtisë së duarve të mia,
Han førte mig ud i aabent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
21 sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im,
HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
22 sepse kam mbajtur para meje tërë ligjet e tij dhe nuk u jam shmangur statuteve të tij.
thi jeg holdt mig til HERRENS Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
23 Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
hans Bud stod mig alle for Øje, hans Lov skød jeg ikke fra mig.
24 Sepse Zoti më ka dhënë sipas drejtësisë sime, sipas pastërtisë së duarve të mia përpara syve të tij.
Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
25 Ti tregohesh i dhimbshëm ndaj njeriut besimtar dhe i drejtë me njeriun e drejtë.
HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som stod ham for Øje!
26 Ti tregohesh i pastër me atë që është i pastër dhe i dinak me të ligun,
Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
27 sepse ti je ai që shpëton njerëzit e pikëlluar dhe ul sytë që janë krenarë;
du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
28 ti je në fakt je ai që bën të shkëlqejë llambën time; o Zot, Perëndia im, ti ndriçon errësirën time,
De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
29 sepse me ty mund të sulmoj një aradhe dhe me Perëndinë tim mund të kërcej mbi një mur.
Ja, min Lampe lader du lyse, HERRE, min Gud opklarer mit Mørke.
30 Rruga e Perëndisë është e përsosur; fjala e Zotit është pastruar me anë të zjarrit; ai është mburoja e të gjithë atyre që gjejnë strehë tek ai.
Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
31 Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Kush është kështjellë përveç Perëndisë tim?
Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENS Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
32 Perëndia është ai që më rrethon me forcë dhe që e bën jetën time të përsosur.
Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
33 Ai i bën këmbët e mia të ngjashme me ato të sutave dhe më bën të fortë në vendet e mia të larta;
den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
34 ai i mëson duart e mia për betejë, dhe me krahët e mi mund të nderë një hark prej bakri.
gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste paa Højene,
35 Ti më ke dhënë gjithashtu mburojën e shpëtimit tënd; dora jote e djathtë më ka mbajtur dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
oplærte min Haand til Krig, saa mine Arme spændte Kobberbuen!
36 Ti ke zgjeruar hapat e mi nën veten time dhe këmbët e mia nuk janë penguar.
Du gav mig din Frelses Skjold, din højre støttede mig, din Nedladelse gjorde mig stor;
37 I kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam arritur, nuk jam kthyer prapa para se t’i shkatërroj.
du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
38 I kam goditur vazhdimisht dhe ata nuk kanë mundur të ngrihen përsëri; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
39 Ti më ke dhënë forcë për betejën dhe ke bërë të përulen ata që ngriheshin kundër meje;
slog dem ned, saa de ej kunde rejse sig, men laa faldne under min Fod.
40 ti ke bërë të kthejnë kurrizin armiqtë e mi, dhe unë kam shkatërruar ata që më urrenin.
Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
41 Ata klithën, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; ata i klithën Zotit, por ai nuk u dha përgjigje.
du slog mine Fjender paa Flugt, mine Avindsmænd rydded jeg af Vejen.
42 I kam shkelur deri sa i bëra si pluhuri para erës; i kam fshirë si balta e rrugëve.
De raabte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
43 Ti më ke çliruar nga grindjet e popullit; ti më ke bërë udhëheqës të kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
Jeg knuste dem som Støv for Vinden, fejed dem bort som Gadeskarn.
44 Me të dëgjuar emrin tim, ata më dëgjuan dhe m’u bindën; të huajt m’u nënshtruan.
Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
45 Të huajt u ligështuan dhe dolën duke u dridhur nga fortesat e tyre.
hører de om mig, lyder de mig, Udlandets Sønner kryber for mig;
46 Rroftë Zoti, qoftë e bekuar Kështjella ime dhe lëvduar qoftë Perëndia i shpëtimit tim!
Udlandets Sønner vansmægter, slæber sig frem af deres Skjul.
47 Ai është Perëndia që hakmerret për mua dhe që më nënshtron popujt;
HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
48 ai më çliron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu që përdor dhunën.
den Gud, som giver mig Hævn, tvinger Folkeslag under min Fod
49 Prandaj, o Zot, unë do ta kremtoj midis kombeve emrin tënd me këngë.
og frier mig fra mine vrede Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
50 Çlirime të mëdha ai i jep mbretit të tij dhe tregohet dashamirës me Davidin, të vajosurin e tij, dhe me fisin e tij përjetë”.
HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn, du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed, David og hans Æt evindelig.
