Psalmet 18
1 “Të dua, o Zot, forca ime.
Učitelju zbora. Od Jahvina sluge Davida koji Jahvi ispjeva ovu pjesmu u onaj dan kad ga Jahve oslobodi iz ruku neprijatelja Ljubim te, Jahve, kreposti moja!
2 Zoti është kështjella ime, fortesa ime dhe çliruesi im, Perëndia im, shkëmbi im ku gjej strehë, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, streha ime e i lartë.
Jahve, hridino moja, utvrdo moja spase moj; Bože moj, pećino moja kojoj se utječem, štite moj, snago spasenja moga, tvrđavo moja!
3 Unë i kërkoj ndihmë Zotit, që është i denjë për t’u lëvduar, dhe kështu shpëtoj nga armiqtë e mi.
Zazvat ću Jahvu, hvale predostojna, i od dušmana bit ću izbavljen.
4 Dhembje vdekjeje më kishin pushtuar dhe përrenj njerëzish të kobshëm më kishin tmerruar.
Valovi smrti okružiše mene, prestraviše me bujice pogubne.
Užad Podzemlja sputiše me, smrtonosne zamke padoše na me: (Sheol h7585)
6 Në ankthin tim kërkova Zotin dhe i klitha Perëndisë tim; ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli i tij dhe zëri im arriti para tij, në veshët e tij.
u nevolji zazvah Jahvu i Bogu svome zavapih. Iz svog Hrama zov mi začu, i vapaj moj mu do ušiju doprije.
7 Atëherë dheu u trondit dhe u drodh; edhe themelet e maleve luajtën dhe ranë, sepse ai ishte zemëruar shumë.
I zemlja se potrese i uzdrhta, uzdrmaše se temelji gora, pokrenuše se, jer On gnjevom planu.
8 Një tym i dilte nga flegrat e tij dhe një zjarr shkatërrimtar dilte nga goja e tij; nga ai shpërthenin thëngjij.
Iz nosnica mu dim se diže, iz usta mu oganj liznu, ugljevlje živo od njega plamsa.
9 Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij;
On nagnu nebesa i siđe, pod nogama oblaci mu mračni.
10 i kishte hipur një kerubini dhe fluturonte; fluturonte shpejt mbi krahët e erës.
Na keruba stade i poletje; na krilima vjetra zaplovi.
11 Me terrin ai kishte bërë velin e tij dhe si shatorre rreth vetes kishte vënë errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
Ogrnu se mrakom kao koprenom, prekri se tamnim vodama i oblacima tmastim,
12 Nga shkëlqimi që e paraprinte dilnin re të dendura, brësher dhe thëngjij.
od blijeska pred licem njegovim užga se ugljevlje plameno.
13 Zoti gjëmoi në qiejtë dhe Shumë i Larti bëri që të dëgjohet zëri i tij me breshër dhe me thëngjij.
Jahve s neba zagrmje, Svevišnjega glas se ori.
14 Hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau armiqtë; lëshoi një numër të madh rrufesh dhe i bëri të ikin me vrap.
Odape strijele i dušmane rasu, izbaci munje i na zemlju ih obori.
15 Në qortimin tënd, o Zot, në shfryrjen e erës nga flegrat e tua, shtretërit e lumenjve u dukën dhe themelet e botës u zbuluan.
Morska se dna pokazaše, i temelji svijeta postaše goli od strašne prijetnje Jahvine, od olujna daha gnjeva njegova.
16 Ai nga lart shtriu dorën, më mori dhe më nxori jashtë ujërave të shumta.
On pruži s neba ruku i mene prihvati, iz silnih voda on me izbavi.
17 Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë.
Od protivnika moćnog mene oslobodi, od dušmana mojih jačih od mene.
18 Ata u vërsulën kundër meje ditën e fatkeqësisë sime, por Zoti mbajti anën time,
Navališe na me u dan zlosretni, ali me Jahve zaštiti,
19 dhe më nxori jashtë, larg; më çliroi sepse më do.
na polje prostrano izvede me, spasi me jer sam mu mio.
20 Zoti më ka shpërblyer sipas drejtësisë sime dhe më ka dhënë sipas pastërtisë së duarve të mia,
Po pravednosti mojoj Jahve mi uzvrati, po čistoći ruku mojih on me nagradi,
21 sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im,
jer čuvah putove Jahvine, od Boga se svoga ne udaljih.
22 sepse kam mbajtur para meje tërë ligjet e tij dhe nuk u jam shmangur statuteve të tij.
Odredbe njegove sve su mi pred očima, zapovijedi njegove nisam odbacio,
23 Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
do srži odan njemu sam bio, čuvam se grijeha svakoga.
24 Sepse Zoti më ka dhënë sipas drejtësisë sime, sipas pastërtisë së duarve të mia përpara syve të tij.
Jahve mi po pravdi mojoj vrati, čistoću ruku mojih vidje.
25 Ti tregohesh i dhimbshëm ndaj njeriut besimtar dhe i drejtë me njeriun e drejtë.
S prijateljem ti si prijatelj, poštenu poštenjem uzvraćaš.
26 Ti tregohesh i pastër me atë që është i pastër dhe i dinak me të ligun,
S čovjekom čistim ti si čist, a lukavca izigravaš,
27 sepse ti je ai që shpëton njerëzit e pikëlluar dhe ul sytë që janë krenarë;
jer narodu poniženu spasenje donosiš, a ponižavaš oči ohole.
28 ti je në fakt je ai që bën të shkëlqejë llambën time; o Zot, Perëndia im, ti ndriçon errësirën time,
Jahve, ti moju svjetiljku užižeš, Bože, tminu moju obasjavaš:
29 sepse me ty mund të sulmoj një aradhe dhe me Perëndinë tim mund të kërcej mbi një mur.
s tobom udaram na čete dušmanske, s Bogom svojim preskačem zidine.
30 Rruga e Perëndisë është e përsosur; fjala e Zotit është pastruar me anë të zjarrit; ai është mburoja e të gjithë atyre që gjejnë strehë tek ai.
Savršeni su puti Gospodnji, i riječ je Božja ognjem kušana. On, samo on, štit je svima koji se k njemu utječu.
31 Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Kush është kështjellë përveç Perëndisë tim?
Jer tko je Bog osim Jahve? Tko li je hridina osim Boga našega?
32 Perëndia është ai që më rrethon me forcë dhe që e bën jetën time të përsosur.
Taj Bog me snagom opasuje, stere mi put besprijekoran,
33 Ai i bën këmbët e mia të ngjashme me ato të sutave dhe më bën të fortë në vendet e mia të larta;
noge mi dade brze k'o u košute i postavi me na visine čvrste,
34 ai i mëson duart e mia për betejë, dhe me krahët e mi mund të nderë një hark prej bakri.
ruke mi za borbu uvježba i mišice da luk mjedeni napinju.
35 Ti më ke dhënë gjithashtu mburojën e shpëtimit tënd; dora jote e djathtë më ka mbajtur dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
Daješ mi štit svoj koji spasava, tvoja me desnica drži, tvoja me brižljivost uzvisi.
36 Ti ke zgjeruar hapat e mi nën veten time dhe këmbët e mia nuk janë penguar.
Pouzdanje daješ mom koraku, i noge mi više ne posrću.
37 I kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam arritur, nuk jam kthyer prapa para se t’i shkatërroj.
Pognah svoje dušmane i dostigoh, i ne vratih se dok ih ne uništih.
38 I kam goditur vazhdimisht dhe ata nuk kanë mundur të ngrihen përsëri; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
Obaram ih, ne mogu se dići, padaju, pod nogama mi leže.
39 Ti më ke dhënë forcë për betejën dhe ke bërë të përulen ata që ngriheshin kundër meje;
Ti me opasa snagom za borbu, a protivnike moje meni podloži.
40 ti ke bërë të kthejnë kurrizin armiqtë e mi, dhe unë kam shkatërruar ata që më urrenin.
Ti dušmane moje u bijeg natjera, i rasprših one koji su me mrzili.
41 Ata klithën, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; ata i klithën Zotit, por ai nuk u dha përgjigje.
Vapiju u pomoć - nikog da pomogne; vapiju Jahvi - ne odaziva se.
42 I kam shkelur deri sa i bëra si pluhuri para erës; i kam fshirë si balta e rrugëve.
Smrvih ih kao prah na vjetru, zgazih ih k'o blato na putu.
43 Ti më ke çliruar nga grindjet e popullit; ti më ke bërë udhëheqës të kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
Ti me izbavi od bune u mom narodu, postavi me glavarom pogana, puk koji ne poznavah služi mi.
44 Me të dëgjuar emrin tim, ata më dëgjuan dhe m’u bindën; të huajt m’u nënshtruan.
Svaki moj šapat pokorno on sluša, sinovi tuđinci meni laskaju;
45 Të huajt u ligështuan dhe dolën duke u dridhur nga fortesat e tyre.
sinovi tuđinski gube srčanost, izlaze dršćuć' iz svojih utvrda.
46 Rroftë Zoti, qoftë e bekuar Kështjella ime dhe lëvduar qoftë Perëndia i shpëtimit tim!
Živio Jahve! Blagoslovljena hridina moja! Neka se uzvisi Bog, spasenje moje!
47 Ai është Perëndia që hakmerret për mua dhe që më nënshtron popujt;
Bog koji mi daje osvetu i narode meni pokorava.
48 ai më çliron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu që përdor dhunën.
Od dušmana me mojih izbavljaš i nad protivnike me moje izdižeš, ti mene od čovjeka silnika spasavaš.
49 Prandaj, o Zot, unë do ta kremtoj midis kombeve emrin tënd me këngë.
Zato te slavim, Jahve, među pucima i psalam pjevam tvome Imenu:
50 Çlirime të mëdha ai i jep mbretit të tij dhe tregohet dashamirës me Davidin, të vajosurin e tij, dhe me fisin e tij përjetë”.
umnožio si pobjede kralju svojemu, pomazaniku svome milost si iskazao, Davidu i potomstvu njegovu navijeke.
