Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Alabád a Jehová; porque es bueno cantar salmos a nuestro Dios; porque suave y hermosa es la alabanza.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

El que edifica a Jerusalem, Jehová: los echados de Israel recogerá.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

El que sana a los quebrantados de corazón; y el que liga sus dolores.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

El que cuenta el número de las estrellas, y a todas ellas llama por sus nombres.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Grande es el Señor nuestro, y de mucho poder; y de su entendimiento no hay número.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

El que ensalza a los humildes, Jehová: el que humilla a los impíos hasta la tierra.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Cantád a Jehová con alabanza: cantád a nuestro Dios con arpa.

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

El que cubre los cielos de nubes; el que apareja la lluvia para la tierra: el que hace a los montes producir yerba.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

El que da a la bestia su mantenimiento: a los hijos de los cuervos que claman a él.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

No toma contentamiento en la fortaleza del caballo: ni se deleita con las piernas del varón.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

Ama Jehová a los que le temen: a los que esperan en su misericordia.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Alaba, Jerusalem, a Jehová: alaba, Sión, a tu Dios.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Porque fortificó los cerrojos de tus puertas: bendijo a tus hijos dentro de ti.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

El que pone por tu término la paz; y de grosura de trigo te hará hartar.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

El que envía su palabra a la tierra; y muy presto corre su palabra.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

El que da la nieve como lana: derrama la helada como ceniza.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

El que echa su hielo como en pedazos; ¿delante de su frío quién estará?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Enviará su palabra, y desleirlos ha: soplará su viento, gotearán las aguas.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

El que denuncia sus palabras a Jacob, sus estatutos y sus juicios a Israel.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

No ha hecho esto con toda nación; y sus juicios no los conocieron. Alelu- Jah.